نجابتلغتنامه دهخدانجابت . [ ن َ ب َ ] (ع اِمص ) اصالت . بزرگواری . (غیاث اللغات ) (ناظم الاطباء). پاکی نژاد و گرامی بودن آن . (ناظم الاطباء). نجیب بودن . باحسب بودن . از خانواده ٔ خوب بودن . (فرهنگ نظام ). نبالت . نیکوگوهری . پروز. نکوگهری : پیش ما عزیز باشد چون فرزندی
نجابتلغتنامه دهخدانجابت . [ ن ِ ب َ ] (اِخ ) نجابت لاهوری (میر...) از پارسی گویان متأخر هند است . او راست :ما در این باغ نهال چمن تصویریم هست در خامه ٔ نقاش رگ و ریشه ٔ ما.از تذکره ٔصبح گلشن ص 504. و نیز رجوع به قاموس الاعلام ج <span class="hl" di
نجابتلغتنامه دهخدانجابت . [ ن ِ ب َ ] (اِخ ) نجیب علی (میر...) بهونگامی . از پارسی گویان متأخر هند است . او راست :آب بقا زآن دهنم آرزوست بوسه بر آن لب زدنم آرزوست شام غریبی دل من تیره کردپرتو صبح وطنم آرزوست .(از تذکره ٔ صبح گلشن ص 504) (ا
اعلام النبلاءدیکشنری عربی به فارسینجباوعلا ءم نجابت خانوادگي , نشان نجابت خانوادگي , ايين وتشريفات نشان هاي خانوادگي
heraldriesدیکشنری انگلیسی به فارسیheraldries، نشان نجابت خانوادگی، نجبا و علائم نجابت خانوادگی، ایین و تشریفات نشانهای خانوادگی