نذر

nazr

معنی

۱. آنچه شخص بر خود واجب کند که بعد از روا شدن حاجتش در راه خدا بدهد یا به‌جا بیاورد.
۲. [عامیانه، مجاز] حاجت کسی که این عمل را بر خود واجب می‌کند.

مترادف

شرط، عهد، قربانی، نیاز

جست‌وجوی دقیق

نذر

لغت‌نامه دهخدا

نذر. [ ن ُ ] (ع اِ) پوست درخت مقل . (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء) (آنندراج ). || (اِمص ) انذار. (المنجد). اسم مصدر است . (از یادداشت مؤلف ). رجوع به نَذْر و انذار شود.

نذر

لغت‌نامه دهخدا

نذر. [ ن ُ ذُ ] (ع اِ) ترس . بیم . (منتهی الارب ) (از ناظم الاطباء) (آنندراج ) (غیاث اللغات ). || (اِمص ) انذار. (منتهی الارب ) (المنجد). نُذْری ̍. نذارة. (المنجد). اسم مصدر است . (منتهی الارب ). || (ص ، اِ) ج ِ نذیر. رجوع به نذیر شود. || (اِ) ج ِ نَذْر. رجوع به نَذْر شود.<br

نذر

لغت‌نامه دهخدا

نذر. [ ن َ ذُ ] (ع ص ) حیران و ترسان . (غیاث اللغات ).

نذر

لغت‌نامه دهخدا

نذر. [ ن َ ] (ع اِ) آنچه واجب گردانند بر خود یا آنچه واجب کنند به شرط چیزی . (از منتهی الارب ) (آنندراج ) (از ناظم الاطباء). نَحْب . (از اقرب الموارد). آنچه کسی بر خود واجب گرداند مثل آنکه بگوید اگر از مرض خودشفا یابم ده تومان در راه خدا میدهم . آوردن لفظ «نذر» شرط نیست مثل م

نذر

لغت‌نامه دهخدا

نذر. [ ن َ ذَ ] (ع مص ) دانستن چیزی را پس پرهیز کردن . (از منتهی الارب ) (ناظم الاطباء).

جست‌وجوی هم‌آوا

سمت‌القدم

nadir, nadir point

واژه‌های مصوب فرهنگستان

نقطه‌ای بر روی کرة آسمان که وارون قطری سرسو است و در آن راستای خط شاقول در زیر سطح افق با کرة آسمان تلاقی می‌کند متـ . پاسو

چِندر پِندر

فرهنگ گنجواژه

چرند.

چندر پندری

فرهنگ گنجواژه

بی ارزش.

چگندر

لغت‌نامه دهخدا

چگندر. [ چ ُ گ ُ دَ ] (اِ) بمعنی چغندر باشد. (برهان ) (از جهانگیری ). همان چغندر است . (از انجمن آرا) (از آنندراج ). مرادف چغندر. (رشیدی ). چغندر. (ناظم الاطباء). چندر و چقندر : حسن را گفت که بدکان آن مرد شو چندانکه شلغم و چگندر است بخر و بیار. (اسرارا

چندر

لغت‌نامه دهخدا

چندر. [ چ َ دَ ] (اِخ ) رودی در جنوب قاری قلعه . بستر این رود قسمتی از خط سرحدی ایران و شوروی را در مشرق بحر خزر تشکیل میدهد.

جست‌وجوی مشابه

نذرانه

لغت‌نامه دهخدا

نذرانه . [ ن َ ن َ / ن ِ ] (اِ مرکب ) آنچه از نقد و جنس که برای شکرانه ٔ احسان امرا و سلاطین پیشکش می گذرانند، و هدیه ای که برای بزرگان تقدیم می کنند. || نوعی از مالیات . (ناظم الاطباء). || در تداول ، نذری . پول یا غذائی که پس از نذر کردن و ر

نذربندی

لغت‌نامه دهخدا

نذربندی .[ ن َ ب َ ] (حامص مرکب ) شرطبندی . گروبندی . مسابقه .

نذرشکن

لغت‌نامه دهخدا

نذرشکن . [ن َ ش ِ ک َ ] (نف مرکب ) نذرشکننده . عهدشکن . پیمان شکن .که به نذر و عهد و پیمان خود وفا نکند و آن را بشکند. رجوع به نذر به معنی عهد و پیمان شود : با چنین غافلان نذرشکن جز چو پیغمبران نذیر مباش .سنائی .

نذری

لغت‌نامه دهخدا

نذری . [ ن َ ] (اِخ ) نذری کاشی یا نذری شاملو. از طایفه ٔ شاملو و از شعرای قرن یازدهم است . به روایت مؤلف مجمعالخواص که با وی معاصر بوده نذری «شخصی کوتاه قد و ضعیف اندام ، با این حال فوق العاده جنگجو و بی حیاست . با حسن بیگ عجزی زدوخورد کرد، حسن بیگ سر او را شکست ، او گریبان

نذری

لغت‌نامه دهخدا

نذری . [ ن َ ] (ص نسبی ) آنچه نذر کنند. آنچه نذر شده باشد. نذرانه . منسوب به نذر. رجوع به نذر شود: آش نذری . گوسفند نذری .

جست‌وجوی متن

نذور

لغت‌نامه دهخدا

نذور.[ ن ُ ] (ع اِ) ج ِ نَذْر : به ایفای نذور ونوافل قیام کرد. (سندبادنامه ص 279). رجوع به نَذْر شود. || (مص ) نَذْر. رجوع به نَذْر شود.

خیر کله

گویش تهرانی

نذر

نَّذْرِ

فرهنگ واژگان قرآن

نذر(کلمه نذر به معناي اين است که انسان چيزي بر خود واجب کند که واجب نباشد)

نَذَرْتُ

فرهنگ واژگان قرآن

نذر کردم (کلمه نذر به معناي اين است که انسان چيزي بر خود واجب کند که واجب نباشد)

نَذَرْتُم

فرهنگ واژگان قرآن

نذر کردید (کلمه نذر به معناي اين است که انسان چيزي بر خود واجب کند که واجب نباشد)

جست‌وجوی هم‌آغاز

نذر و نیاز

لغت‌نامه دهخدا

نذر و نیاز. [ ن َ رُ ] (ترکیب عطفی ، اِ مرکب ) در تداول ، نقد یا جنسی که به نیت حاجت روا شدن به زاهدی یا سیدی یا به تربت کسی از اولیاء و ائمه پیشکش کنند.

نذر بستن

لغت‌نامه دهخدا

نذر بستن . [ ن َب َ ت َ ] (مص مرکب ) شرط کردن . پیمان کردن . (از ناظم الاطباء). گرو کردن با کسی . و نیز رجوع به نذر شود.

نذر داشتن

لغت‌نامه دهخدا

نذر داشتن . [ ن َ ت َ ] (مص مرکب ) با خود عهد کردن . با خدای عهد کردن . به گردن گرفتن : خواجه [ احمد حسن ] گفت : من پیر شده ام و از کار بمانده و نیز نذر دارم و سوگندان گران که هیچ شغل سلطان نکنم . (تاریخ بیهقی ص 147).

نذر کردن

لغت‌نامه دهخدا

نذر کردن . [ ن َ ک َ دَ ] (مص مرکب ) بر خود واجب کردن چیزی . (از ناظم الاطباء). نحب . (از منتهی الارب ).عهد کردن . پیمان کردن . به گردن گرفتن . چیزی یا کاری بر خویشتن واجب کردن به نذر : پس گفت خداوند را بگو که در آن وقت که من به قلعه ٔ کالنجر بودم بازد

نذرانه

لغت‌نامه دهخدا

نذرانه . [ ن َ ن َ / ن ِ ] (اِ مرکب ) آنچه از نقد و جنس که برای شکرانه ٔ احسان امرا و سلاطین پیشکش می گذرانند، و هدیه ای که برای بزرگان تقدیم می کنند. || نوعی از مالیات . (ناظم الاطباء). || در تداول ، نذری . پول یا غذائی که پس از نذر کردن و ر

جست‌وجوی هم‌قافیه

ابوالمنذر

لغت‌نامه دهخدا

ابوالمنذر. [ اَ بُل ْ م ُ ذِ ] (اِخ ) یزیدبن عامر. رجوع به ابوالمنذر انصاری شود.

چراغ نذر

لغت‌نامه دهخدا

چراغ نذر. [ چ َ / چ ِ غ ِ ن َ ] (ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) چراغی که بامیدحصول مقصود بر آستان اولیاء سوزند. (آنندراج ). چراغ نذری . چراغی که برای روا شدن حاجتی یا پس از برآورده شدن مرادی بر مزاری روشن کنند. چراغی که صاحب نذر در حرم ائمه یا بر مز

متنذر

لغت‌نامه دهخدا

متنذر. [ م ُ ت َ ن َذْ ذِ ] (ع ص ) ترسو و هراسان . || آگاه و باخبر. (ناظم الاطباء) (از فرهنگ جانسون ).

گنذر

لغت‌نامه دهخدا

گنذر. [ گ َ ذَ ] (اِخ ) دهی است جزء دهستان ماسال بخش ماسال شاندرمن شهرستان طوالش که در 4500 گزی جنوب باختری بازار ماسال سر راه مالرو ماسال به خلخال واقع شده است . هوای آن معتدل مرطوب مالاریایی و سکنه اش 187 ت

کنذر

لغت‌نامه دهخدا

کنذر. [ ک َ ذَ ] (اِخ ) دهی از دهستان مرکزی بخش نطنز است که در شهرستان کاشان واقع است و 270 تن سکنه دارد. (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 3).

ترجمه مقاله