نیشابورکلغتنامه دهخدانیشابورک . [ رَ / ن َ رَ ] (اِ) گوشه ای است در دستگاه شور. (فرهنگ فارسی معین ). رجوع به نشابور و نیشابور شود.
نیشابورلغتنامه دهخدانیشابور. [ نی / ن َ ] (اِ) گوشه ای است در دستگاه شور. نشابور. نشابورک . نشاپورک . نیشابورک . (فرهنگ فارسی معین ). رجوع به نیشابورک شود.
نشابورلغتنامه دهخدانشابور. [ ن ِ ] (اِ) نام نوائی است از موسیقی و نام شعبه ای است از نوا که به نواشابور مشهور است . (انجمن آرا). مقامی باشد از موسیقی . (جهانگیری ). رجوع به نشاپور و نشابورک و نیشابورک شود.
شورلغتنامه دهخداشور. (اِ) (دستگاه ...) (اصطلاح موسیقی ) این دستگاه ریشه ٔ بسیار قدیم دارد و مبنای بیشتر موسیقی های محلی و موسیقی معمول در ایلات بشمار میرود واینک به ذکر نغمه های شور و گوشه های آن می پردازیم :الف - نغمه ٔ ابوعطا؛ این نغمه از درجه ٔ دوم دوره ٔ دستگاه شور آغاز میگردد که در
