نشستهلغتنامه دهخدانشسته . [ ن َ ش ُ ت َ / ت ِ ] (ن مف مرکب )ناشسته . ناشور. شسته ناشده . مقابل شسته : روی ناشسته چو ماهش نگریدچشم بی سرمه سیاهش نگرید. || تطهیر ناکرده . ناپاک .- امثال :<span
نشستهلغتنامه دهخدانشسته . [ ن ِ ش َت َ / ت ِ ] (ن مف ) جالس . (منتهی الارب ). قاعد. که جلوس کرده است . مقابل قائم به معنی برخاسته : ور تو بنشسته ای مکن فرهی ز آن که تو فتنه ٔ نشسته بهی . سنائی . ||
نشستگهلغتنامه دهخدانشستگه . [ ن ِ ش َ گ َه ْ ] (اِ مرکب ) نشستگاه . جای نشستن . مقام . مکان . جا. رجوع به نشستگاه شود : پیش دل اندر بکن نشستگهم وز عمل و علم کن نثار مرا.ناصرخسرو.
خط نشستهلغتنامه دهخداخط نشسته . [ خ َطْ طِ ن ِ ش َ ت َ / ت ِ ] (ترکیب وصفی ، اِ مرکب ) خط پخته که به آسانی خوانده شود. (آنندراج ) : غباری است خطت نشسته بر آن لب بلی خط یاقوت باشد نشسته .امیرشاهی (از آنندراج ).
کشتی نشستهلغتنامه دهخداکشتی نشسته . [ ک َ / ک ِ ن ِ ش َ ت َ / ت ِ ] (ن مف مرکب ) آنکه راکب کشتی است . کشتی سوار. ج ، کشتی نشستگان : کشتی نشستگانیم ای باد شرطه برخیزباشد که بازبینیم دیدار آشنا را.
نشسته آمدنلغتنامه دهخدانشسته آمدن . [ ن ِ ش َ ت َ / ت ِ م َ دَ ] (مص مرکب ) نشستن . رجوع به نشستن شود. || فروکش کردن . کم شدن . تخفیف یافتن : تا باد حاسدان یکبارگی نشسته آمد. (تاریخ بیهقی ص 71).
ته نشستهلغتنامه دهخداته نشسته . [ ت َه ْ ن ِ ش َ ت َ / ت ِ ] (ن مف مرکب ) فرهنگستان ایران این کلمه را معادل رسوبی پذیرفته است . رجوع به واژه های نو فرهنگستان ایران شود. راسب شده . رسوب یافته . ته نشین شده . بصورت رسوب درآمده . (فرهنگ فارسی معین ). || زمینها و سنگ
نشستهامگویش اصفهانی تکیه ای: hâčašteɂu(n) طاری: hâčašdayu(n) طامه ای: heništeɂo(n) طرقی: hâčašdayo(n)/ axo کشه ای: hâčašdaɂo(n) نطنزی: hânešešteyo(n)
نشستهایگویش اصفهانی تکیه ای: hâčašteɂe طاری: hâčašdaye طامه ای: heništeɂe طرقی: hâčašdaye / axe کشه ای: hâčašdaɂe نطنزی: hânešešteye
نشستهایمگویش اصفهانی تکیه ای: hâčašteɂima طاری: hâčašdayim طامه ای: heništeɂim طرقی: hâčašdayim/ axim کشه ای: hâčašdayim نطنزی: hânešešteyim
نشستهایدگویش اصفهانی تکیه ای: hâčašteɂiya طاری: hâčašdayid طامه ای: heništeɂid طرقی: hâčašdayid/ axid کشه ای: hâčašdayid نطنزی: hânešešteyid
نشستهاندگویش اصفهانی تکیه ای: hâčašteɂande طاری: hâčašdayand طامه ای: heništeɂan(d) طرقی: hâčašdayand/axand کشه ای: hâčašdan(d) نطنزی: hânešešteyan(d)
نشسته آمدنلغتنامه دهخدانشسته آمدن . [ ن ِ ش َ ت َ / ت ِ م َ دَ ] (مص مرکب ) نشستن . رجوع به نشستن شود. || فروکش کردن . کم شدن . تخفیف یافتن : تا باد حاسدان یکبارگی نشسته آمد. (تاریخ بیهقی ص 71).
نشسته بودمگویش اصفهانی تکیه ای: hâčaštabâɂu(n) طاری: hâčašdaboyu(n) طامه ای: heništabeɹo(n) طرقی: hâčašdaboyo(n) کشه ای: hâčašdaboyo(n) نطنزی: hânešeštabiyo(n)
نشسته بودیگویش اصفهانی تکیه ای: hâčaštabâɂe طاری: hâčašdaboye طامه ای: heništabeɹe طرقی: hâčašdaboye کشه ای: hâčašdaboye نطنزی: hânešeštabiye
نشسته بودگویش اصفهانی تکیه ای: hâčaštabo طاری: hâčašdabo طامه ای: heništabo طرقی: hâčašdabo کشه ای: hâčašdabo نطنزی: hânešeštabo
خط نشستهلغتنامه دهخداخط نشسته . [ خ َطْ طِ ن ِ ش َ ت َ / ت ِ ] (ترکیب وصفی ، اِ مرکب ) خط پخته که به آسانی خوانده شود. (آنندراج ) : غباری است خطت نشسته بر آن لب بلی خط یاقوت باشد نشسته .امیرشاهی (از آنندراج ).
فرونشستهلغتنامه دهخدافرونشسته .[ ف ُ ن ِ ش َ ت َ / ت ِ ] (ن مف مرکب ) خاموش شده . آرام گرفته . || نشسته . || ته نشین شده . || (اِ مرکب ) دُرد. رجوع به فرونشستن شود.
دیرنشستهلغتنامه دهخدادیرنشسته .[ ن ِ ش َ ت َ / ت ِ ] (ن مف مرکب ) مدتی دراز در جایی مقیم شده . زمان بسیار در جایی اقامت کرده : ای دیرنشسته وقت آن است که جای یکچند به نوخاستگان پردازی .سعدی .
فونشستهلغتنامه دهخدافونشسته . [ ش ُ ت َ / ت ِ ] (اِ) به فارسی نوعی از فطر است که غوشنه باشد. (فهرست مخزن الادویه ).
کوسه برنشستهلغتنامه دهخداکوسه برنشسته . [ س َ / س ِ ب َ ن ِ ش َ ت َ / ت ِ ] (اِ مرکب ) کوسه برنشین . (فرهنگ فارسی معین ). و رجوع به مدخل بعد شود.