نفحلغتنامه دهخدانفح . [ ن َ ] (ع مص ) دمیدن بوی خوش . (از منتهی الارب ) (آنندراج ) (غیاث اللغات ). دمیدن . (ترجمان علامه ٔ جرجانی ص 100). دمیدن بوی . (از تاج المصادر بیهقی ). منتشر شدن رائحه ٔ طیب . (از اقرب الموارد). || برجستن خون از رگ . (از منتهی الارب )
نفحلغتنامه دهخدانفح . [ ن َ ف َ ] (ع ص ) نیة نفح ؛ نیت دور و بلند. (منتهی الارب ) (آنندراج ). بعیدة. (اقرب الموارد).
گنفهلغتنامه دهخداگنفه . [ گ َ ن َ ف َ ] (اِخ ) رجوع به جنابه و گنابه و گناوه و گنبه و فارسنامه ٔ ابن البلخی ص 149 شود.
نفهلغتنامه دهخدانفه . [ ن َف ْه ْ ] (ع مص ) مانده گشتن . (منتهی الارب ) (آنندراج ) (از ناظم الاطباء). مانده شدن . (از تاج المصادر بیهقی ).
نفحاتلغتنامه دهخدانفحات . [ ن َ ف َ ] (ع اِ) بوهای خوش . (غیاث اللغات ) (آنندراج ). ج ِ نَفحَة. رجوع به نفحة شود : ز بنفشه زار زلفش نفحات عید الاسوی فخر دین و دولت شه دادگر نیاید. خاقانی .گوش هش دارید این اوقات رادرربائید اینچنی
نفحانلغتنامه دهخدانفحان . [ ن َ ف َ ] (ع مص ) نفح . نفاح . نفوح . (متن اللغة) (المنجد). رجوع به نَفح شود.
نفحةلغتنامه دهخدانفحة. [ ن َ ح َ ] (ع اِ) یکی نفح است . رجوع به نفح شود. || دمیدگی .(ناظم الاطباء). || یک بار وزیدن . (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء) (آنندراج ) (از اقرب الموارد). دفقة. (متن اللغة). || عطیة. (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء) (آنندراج ) (متن اللغة) (اقرب الموارد). ج ، نفحات . یقال ل
نفاحلغتنامه دهخدانفاح . [ ن ُ ] (ع مص ) نفح . نفحان . (منتهی الارب ) (متن اللغة) (اقرب الموارد). نفوح . (متن اللغة). رجوع به نَفح شود.
المدورلغتنامه دهخداالمدور. [ اَ م ُ دَوْ وَ ] (اِخ ) (حصن ...) شهری به اسپانیا. (نخبةالدهر دمشقی ). شهری از اعمال طلیطله . (نفح الطیب ).
ابن لبانهلغتنامه دهخداابن لبانه . [ اِ ن ُ ل َب ْ با ن َ ] (اِخ ) ابوالحسن . شاعراندلسی . در نفح الطیب قطعاتی از اشعار او آمده است .
نفحاتلغتنامه دهخدانفحات . [ ن َ ف َ ] (ع اِ) بوهای خوش . (غیاث اللغات ) (آنندراج ). ج ِ نَفحَة. رجوع به نفحة شود : ز بنفشه زار زلفش نفحات عید الاسوی فخر دین و دولت شه دادگر نیاید. خاقانی .گوش هش دارید این اوقات رادرربائید اینچنی
نفحانلغتنامه دهخدانفحان . [ ن َ ف َ ] (ع مص ) نفح . نفاح . نفوح . (متن اللغة) (المنجد). رجوع به نَفح شود.
نفحةلغتنامه دهخدانفحة. [ ن َ ح َ ] (ع اِ) یکی نفح است . رجوع به نفح شود. || دمیدگی .(ناظم الاطباء). || یک بار وزیدن . (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء) (آنندراج ) (از اقرب الموارد). دفقة. (متن اللغة). || عطیة. (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء) (آنندراج ) (متن اللغة) (اقرب الموارد). ج ، نفحات . یقال ل
زلنفحلغتنامه دهخدازلنفح . [ زَ ل َ ف َ ] (ع ص ) مرد بدخوی . (منتهی الارب ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء). محصّف زلنقح . (از اقرب الموارد). رجوع به ماده ٔ بعد شود.
شرنفحلغتنامه دهخداشرنفح . [ ش َ رَ ف َ ] (ع ص ) خفیف القدمین و سبک پا. (منتهی الارب ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد).
منفحلغتنامه دهخدامنفح . [ م ِ ف َ ] (ع ص ) آنکه در کار بی فایده و نامقصود درآید و در هر امر پیش گردد و دخل نماید. (منتهی الارب ) (آنندراج ). آنکه کار بی فایده کند و آنکه در هر چیزی که پیش آید دخالت کند. (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد).
تنفحلغتنامه دهخداتنفح .[ ت َ ن َف ْ ف ُ ] (ع مص ) در عبارت زیر ظاهراً بمعنی دمیدن آمده است : در فضاء دل و صحراء سینه ٔ او تنفح و تروح میداد. (ترجمه ٔ محاسن اصفهان ص 96).
طلنفحلغتنامه دهخداطلنفح . [ طَ ل َ ف َ ] (ع ص ) گرسنه . تهی شکم . (منتهی الارب ). خالی الجوف . (مهذب الاسماء). || مانده . کوفته . (منتهی الارب ).