لغتنامه دهخدا
ایقاع . (ع مص ) (از «وق ع ») بجنگ درانداختن کسی را.(منتهی الارب ) (از اقرب الموارد) (آنندراج ) (غیاث ). || انداختن کسی را در آنچه بد آید. (منتهی الارب ) (آنندراج ) (از اقرب الموارد). || فروگرفتن مرغزار آب را. (منتهی الارب ) (از اقرب الموارد) (از ناظم الاطباء) (از آنندراج ). |