نهاله گاهلغتنامه دهخدانهاله گاه . [ ن ِ / ن َ ل َ / ل ِ ] (اِ مرکب ) نهاله گه . (جهانگیری ) (برهان قاطع). شکارگاه و کمین گاه . (برهان قاطع) : از کُه ِ ری در نهاله گاه تو آیندروز شکار تو صد هزار شکار
نهاله گاهفرهنگ فارسی عمید۱. جایی که صیاد نهاله را بر زمین نصب کند؛ نهالهجای.۲. شکارگاه: ◻︎ نهالهگاه به خوشی چو لالهزاری گشت / ز خون سینهٴ رنگ و ز خون چشم پلنگ (فرخی: ۲۰۷).۳. کمینگاه.
پنهالهلغتنامه دهخداپنهاله . [ پ َ ل َ / ل ِ ] (اِ) صاحب فرهنگ شعوری گوید آن حلوا و شیرینی است که عرب بدو لوزینه گوید و به ترکی صمصمه خوانند و شعری بی معنی از ابوالمعالی نام شاعر مجعولی شاهد آورده است . خود کلمه نیز از مجعولات شعوری است . دیگران نیز مانند آنندرا
نهالچهلغتنامه دهخدانهالچه . [ ن ِ / ن َ چ َ / چ ِ ] (اِ مصغر) نهالی . زیرپوش . (آنندراج ). نهالیچه . نهالین . تشک . بستر. || لحاف و بالاپوش و شمد. (ناظم الاطباء).
نهالگهلغتنامه دهخدانهالگه . [ ن ِ / ن َ گ َه ْ ] (اِ مرکب ) نهالگاه . شکارگاه . کمین گاه صیاد. (برهان قاطع). و آن زمینی است که بکنند و در آن نشسته خود را پنهان کنند چون شکار بگذرد بر او تیر اندازند. (انجمن آرا) : به کوه برشد و اندر ن
نهالهلغتنامه دهخدانهاله . [ ن ِ / ن َ ل َ / ل ِ ] (اِ) درخت موزون نورسته . (برهان قاطع). نهال .(جهانگیری ) (رشیدی ). رجوع به نهال شود : بر نوشته هیچ ننویسد کسی یا نهاله کارد اندر مغرسی . <p
نهالیچهلغتنامه دهخدانهالیچه . [ن ِ چ َ / چ ِ ] (اِ مصغر) نهالچه . نهالی . تشکچه . دوشکچه : از موضعی که جای امثال او بود فراتر آمد و با سلطان بر نهالیچه نشست . (جهانگشای جوینی ).
نهاله گهفرهنگ فارسی عمید= نهالهگاه: ◻︎ به کوه برشد و اندر نهالهگه بنشست / فیلک پیش بزه کرده نیمچرخ به چنگ (فرخی: ۲۰۶).
نهاله جایلغتنامه دهخدانهاله جای . [ ن ِ / ن َ ل َ / ل ِ ] (اِ مرکب ) شکارگاه . رجوع به نهاله گاه شود : سخت نیکو شکاری رفت با فوجی نشاط کردند بر نهاله جای . (تاریخ بیهقی ص 534</spa
نهاله گهلغتنامه دهخدانهاله گه . [ ن ِ / ن َ ل َ / ل ِ گ َه ْ ] (اِ مرکب ) نهاله گاه . رجوع به نهاله و نهاله گاه شود : آن گرد یل نگر که به تیر و سنان گرفت اندر نهاله گه بدل آهوان هژبر. <p class=
نهالهلغتنامه دهخدانهاله . [ ن ِ / ن َ ل َ / ل ِ ] (اِ) درخت موزون نورسته . (برهان قاطع). نهال .(جهانگیری ) (رشیدی ). رجوع به نهال شود : بر نوشته هیچ ننویسد کسی یا نهاله کارد اندر مغرسی . <p
شکاریلغتنامه دهخداشکاری . [ ش ِ ] (ص نسبی ) هر چیز منسوب و متعلق و مربوط به شکار. آنچه در شکار بکار رود، چون : باز شکاری ، سگ شکاری ، اسب شکاری ، تفنگ شکاری . هر چیز منسوب و متعلق به شکار و نخجیر، مانند سگ و باز و اسب و جز آن . (ناظم الاطباء) : به منبر کی رود هرگز س
نهالهلغتنامه دهخدانهاله . [ ن ِ / ن َ ل َ / ل ِ ] (اِ) درخت موزون نورسته . (برهان قاطع). نهال .(جهانگیری ) (رشیدی ). رجوع به نهال شود : بر نوشته هیچ ننویسد کسی یا نهاله کارد اندر مغرسی . <p
نهالهفرهنگ فارسی عمید۱. = نهال na(e)hāl۲. شاخۀ درخت یا چوبی که صیادان بهصورت مترسک برای راندن شکار بهسوی دام یا شکارگاه درست میکردند.۳. شکار.
نهالهفرهنگ فارسی معین(نِ لِ) (اِ.) 1 - شاخة درخت یا چوبی که شکارچی برای راندن شکار به سوی دام از آن استفاده می کند. 2 - شکار، صید.
پنهالهلغتنامه دهخداپنهاله . [ پ َ ل َ / ل ِ ] (اِ) صاحب فرهنگ شعوری گوید آن حلوا و شیرینی است که عرب بدو لوزینه گوید و به ترکی صمصمه خوانند و شعری بی معنی از ابوالمعالی نام شاعر مجعولی شاهد آورده است . خود کلمه نیز از مجعولات شعوری است . دیگران نیز مانند آنندرا
نهالهلغتنامه دهخدانهاله . [ ن ِ / ن َ ل َ / ل ِ ] (اِ) درخت موزون نورسته . (برهان قاطع). نهال .(جهانگیری ) (رشیدی ). رجوع به نهال شود : بر نوشته هیچ ننویسد کسی یا نهاله کارد اندر مغرسی . <p
نهالهفرهنگ فارسی عمید۱. = نهال na(e)hāl۲. شاخۀ درخت یا چوبی که صیادان بهصورت مترسک برای راندن شکار بهسوی دام یا شکارگاه درست میکردند.۳. شکار.
نهالهفرهنگ فارسی معین(نِ لِ) (اِ.) 1 - شاخة درخت یا چوبی که شکارچی برای راندن شکار به سوی دام از آن استفاده می کند. 2 - شکار، صید.