نوره

nure

معنی

مخلوط آهک و زرنیخ که برای ازالۀ موی بدن به کار می‌برند؛ واجبی.

مترادف

آهکزرنیخ، واجبی

جست‌وجوی دقیق

نوره

لغت‌نامه دهخدا

نوره . [ ن َ وَ رِ ] (اِخ ) دهی است از دهستان حسن آباد بخش حومه ٔ شهرستان سنندج ، در 10 هزارگزی مغرب سنندج و 8 هزارگزی جنوب جاده ٔ سنندج به مریوان در منطقه ٔ کوهستانی سردسیری واقع است و <span class="hl" dir="

نوره

لغت‌نامه دهخدا

نوره . [ ن َ / نُو رَه ْ ] (ص مرکب ) نوراه . نوپا. کره اسب نوزین . (یادداشت مؤلف ).

نوره

لغت‌نامه دهخدا

نوره . [ رَ / رِ ] (از ع ، اِ) چیزی است که برای دور کردن مو از بدن به کار برند، و آن آهک و زرنیخ به هم ساییده است . (از غیاث اللغات ). حلاق الشعر. (برهان قاطع).آهک . (جهانگیری ). نوره را از آن جهت نوره گویند که اندام را روشن و سفید و تازه کند

نوره

لغت‌نامه دهخدا

نوره . [ ن َ / نُو رَ / رِ ] (اِ) چوبی که سقف خانه را بدان پوشند. (برهان قاطع) (آنندراج ). تیری بود که سقف خانه را بدان بپوشند. (جهانگیری ). چوب خرمن کوب . طربیل . (از تاج العروس ) (از منتهی الارب ). معرب آن

نوره

فرهنگ فارسی عمید

مخلوط آهک و زرنیخ که برای ازالۀ موی بدن به کار می‌برند؛ واجبی.

جست‌وجوی هم‌آوا

چنگوره

لغت‌نامه دهخدا

چنگوره . [ ] (اِخ ) دهی است از دهستان قاقازان بخش ضیأآباد شهرستان قزوین واقع در هیجده هزارگزی ضیأآباد و چهارده هزارگزی راه شوسه ٔ عمومی . معتدل و دارای 242 تن سکنه میباشد. از چشمه سار و رودخانه ٔ مایان مشروب میشود. محصولاتش میوه جات ، یونجه

چنگوره

لغت‌نامه دهخدا

چنگوره . [ ] (اِخ ) از قرای خرقان قراگوزلو است . زراعتش نصف آبی و نصف دیمی است . باغات میوه زیاد دارد ویکصد خانوار در این قریه سکونت دارند. (مرآت البلدان ج 4 ص 275). دهی است از دهستان خرقان بخش آوج شهرستان قز

گنوره

لغت‌نامه دهخدا

گنوره . [ گ ُ رَ /رِ ] (ص ) به معنی کننده و سازنده باشد، یعنی شخصی که کاری میکند و چیزی می سازد. (برهان ) (آنندراج ). برساخته ٔ دساتیر. در فرهنگ دساتیر (ص 261) آمده : «کنور (با کاف تازی ) به ضم اول و سکون نون

نوریة

لغت‌نامه دهخدا

نوریة. [ ری ی َ ] (اِخ ) پیروان ابوالحسین یا ابوالحسن نوری ، از مشایخ صوفیان متقدم . رجوع به نوری (احمدبن محمد) و نیز رجوع به ابوالحسن نوری و نوریان شود.

نورة

لغت‌نامه دهخدا

نورة. [ ن َ وَ رَ ] (ع اِ) نَوَر. رجوع به نَورَ شود.

جست‌وجوی مشابه

نورهان

لغت‌نامه دهخدا

نورهان . [ ن َ / نُو رَ ] (اِمرکب ) نوراهان . (رشیدی ) (جهانگیری ) (برهان ) (آنندراج ). نورهانی . (برهان قاطع) (رشیدی ). ره آورد که برای دوستان آرند. (از رشیدی ). تحفه . سوغات . (غیاث اللغات ). چیزی که شخص به رسم تحفه و ارمغان از جائی بیاورد.

نورهانی

لغت‌نامه دهخدا

نورهانی . [ ن َ /نُو رَ ] (اِ) نورهان . (رشیدی ) (برهان قاطع). رجوع به نورهان و نوراهان در تمام معانی شود : یافته از تو با هزاران لطف خلعت و نورهانی دگران .مسعودسعد (از رشیدی ).

نورهی

لغت‌نامه دهخدا

نورهی . [ ن َ / نُو رَ ] (اِ مرکب ) نورهان . نوراهان . (رشیدی ) (برهان ). رجوع به نورهان در تمام معانی شود : آدمش نورهی چو پیش کشیدجان او جام اصفیا بخشید.سنائی (از رشیدی ).

نورهان

فرهنگ فارسی عمید

آنچه از جایی برای کسی به رسم تحفه و ارمغان بیاورند؛ راه‌آورد؛ سوغات؛ ارمغان؛ مژدگانی: ◻︎ نوعروسان حجلهٴ نوروز / نورهان زرّ و زیور اندازند (خاقانی: ۴۶۶).

نورهان

فرهنگ فارسی معین

(نَ رَ) (اِ.) 1 - سوغات ، ره آورد. 2 - مژدگانی .

جست‌وجوی متن

نیره

گویش بختیاری

نوره، واجبى.

واجبی خونه

گویش تهرانی

نوره خانه

واجبی

گویش تهرانی

نوره ،مو زدا

تنویر

فرهنگ فارسی معین

( ~.) [ ازع . ] 1 - (مص م .) نوره کشیدن ، واجبی کشیدن . 2 - (اِ.) واجبی ، نوره .

تنویر

لغت‌نامه دهخدا

تنویر. [ ت َن ْ ] (از ع ، مص ) استعمال نوره جهت ستردن مویها. (ناظم الاطباء). نوره کشیدن . واجبی کشیدن . || (اِ) نوره . واجبی . (فرهنگ فارسی معین ).

جست‌وجوی هم‌آغاز

نوره کردن

لغت‌نامه دهخدا

نوره کردن . [ رَ / رِ ک َ دَ ] (مص مرکب ) نوره نهادن . نوره کشیدن . واجبی کشیدن : هرکه آهنگ آش غوره کندموی چینی ّ سفره نوره کند.سلیم (از آنندراج ).

نوره کشیدن

لغت‌نامه دهخدا

نوره کشیدن . [ رَ / رِ ک َ / ک ِ دَ ] (مص مرکب ) نوره به کار داشتن . (یادداشت مؤلف ). مالیدن نوره به بدن . واجبی کشیدن . (فرهنگ فارسی معین ). ستردن مو. نوره مالیدن . موهای زاید بدن را با مالیدن نوره زایل کرد

نوره مالیدن

لغت‌نامه دهخدا

نوره مالیدن . [ رَ / رِ دَ] (مص مرکب ) نوره کشیدن . رجوع به نوره کشیدن شود.

نوره نهادن

لغت‌نامه دهخدا

نوره نهادن . [ رَ /رِ ن ِ / ن َ دَ ] (مص مرکب ) نوره کشیدن : روزی صد بار می نهم نوره ولی ناانصافان نمی نهندش چه کنم ؟سنائی .

نوره خانه

لغت‌نامه دهخدا

نوره خانه . [ رَ / رِ ن َ / ن ِ ] (اِ مرکب ) آن جای از حمام های عمومی که در آن واجبی میکشند. واجبی خانه . (یادداشت مؤلف ). رجوع به نوره کش خانه شود.

جست‌وجوی هم‌قافیه

دوتنوره

لغت‌نامه دهخدا

دوتنوره . [ دُ ت َ رَ / رِ ] (ص نسبی ) قسمی نان . دوالکه . دوباره تنور. (یادداشت مؤلف ). رجوع به دوالکه شود.

سنوره

لغت‌نامه دهخدا

سنوره . [ س ِن ْ ن َ رَ ] (ع اِ) گربه ٔ ماده . (ناظم الاطباء).

لیونوره

لغت‌نامه دهخدا

لیونوره . [ ] (اِخ ) اخت ملک صقلیة. (الحلل السندسیة ج 2 ص 251 و 252).

گنوره

لغت‌نامه دهخدا

کنوره

لغت‌نامه دهخدا

کنوره . [ ک ِ / ک َ رَ / رِ ](ص ) فریبنده و مردم بازی دهنده . (برهان ) (آنندراج ). فریبنده و حیله کننده و غدرنماینده . (ناظم الاطباء).

درپیوند

بیشتر بدانید

نوره

nure

معنی

مترادف

جست‌وجوی دقیق

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

فرهنگ فارسی عمید

جست‌وجوی هم‌آوا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

جست‌وجوی مشابه

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

فرهنگ فارسی عمید

فرهنگ فارسی معین

جست‌وجوی متن

گویش بختیاری

گویش تهرانی

گویش تهرانی

فرهنگ فارسی معین

لغت‌نامه دهخدا

جست‌وجوی هم‌آغاز

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

جست‌وجوی هم‌قافیه

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا