لغتنامه دهخدا
نوض . [ ن َ ] (ع اِ) پیوندمیان سرین و پشت . (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء). وصلةو پیوند بین عَجُز و متن . (از بحر الجواهر) (از اقرب الموارد) (از متن اللغة). || استخوان دمغزه . (منتهی الارب ). عصعص .(اقرب الموارد) (ناظم الاطباء) (متن اللغة). || جای برآمدن آب . (منتهی الارب ). م