نکتلغتنامه دهخدانکت . [ ن َ ] (ع مص ) به سر درافکندن . (از منتهی الارب ) (غیاث اللغات از منتخب و صراح ) (آنندراج ). کسی را بر سر افکندن . (تاج المصادر بیهقی ). کسی را به سر بر زمین افکندن . (از اقرب الموارد). || کاویدن زمین . (غیاث اللغات از صراح و منتخب ). سر انگشت یا سر چوب در زمین زدن در
نکتلغتنامه دهخدانکت . [ ن ُ ک َ ] (ع اِ) ج ِ نکته . رجوع به نکته شود : در هر سخنی زآن ِ تو علمی و سخائی ست در هر نکتی زآن ِ تو حلمی و وقاری ست . فرخی .سخنانش همه یک سر نکت است گر سخن گوید تو نکته شمر. فرخ
نقدلغتنامه دهخدانقد. [ ن َ ] (ع ص ، اِ) آن چه در حال داده شود. خلاف نسیه . (منتهی الارب ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء). مال حاضر. (دهار). پول حاضر و آماده . پیشدست . وجه حاضر. قیمت حاضر. (ناظم الاطباء). مقابل نسیه . (اقرب الموارد) (متن اللغة). حاضر معجل . (متن اللغة). دستادست . پیشادست . دستی .
نقتلغتنامه دهخدانقت . [ ن َ ] (ع مص ) مغز بیرون آوردن از استخوان . (منتهی الارب ) (آنندراج ). مغز از استخوان بیرون کردن . (تاج المصادر بیهقی ). مغز استخوان را بیرون آوردن . (از اقرب الموارد). لغتی است در نقو. (از منتهی الارب ).
نقثلغتنامه دهخدانقث . [ ن َ ] (ع مص ) شتابی کردن .(از منتهی الارب ) (آنندراج ). شتابی کردن در رفتار و کار. (از ناظم الاطباء). در راه رفتن یا در کار شتاب کردن . (از اقرب الموارد). || به سخن کسی را رنجانیدن . (منتهی الارب ) (آنندراج ) (از ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد). || سخن آمیخته گفتن .(ا
نقدلغتنامه دهخدانقد. [ ن َ ق َ ] (ع اِ) نوعی گوسپند کوتاه دست و پای زشتروی که آن را کتک گویند. (منتهی الارب ) (از آنندراج ). گوسفند خرد. (مهذب الاسماء). واحد آن نَقَدَة است . (منتهی الارب ) (از اقرب الموارد). ج ، نقاد، نقادة. منه المثل : اذل من النقد. (از اقرب الموارد). || سفلةالناس . (المنج
نکتانبلغتنامه دهخدانکتانب . [ ن ِ ن ِ ] (اِخ ) نام دو تن از فراعنه ٔ مصر است :نکتانب اول (ابوریحان این نام را «ناقاطانباس » ضبط کرده است ): از فراعنه ٔ سلسله ٔ سی ام مصر و به روایتی نخستین فرعون این سلسله است . از احوال او اطلاع روشنی در دست نیست . وی معاصر با اردشیر دوم بود و چون دریافت که
نکتةلغتنامه دهخدانکتة. [ ن ُ ت َ ] (ع اِ) نقطه ٔ سیاه بر سفیدی وگفته اند نقطه ٔ سپید بر چیز سیاه . || نشانی که براثر نَکْت [ زدن سر انگشت یا سر چوب بر زمین ] در آن پدید آید. || زنگ که بر آئینه و شمشیر پیدا شود. || مسأله ٔ دقیقی که با دقت نظر و امعان فکر دریافته شود. ج ، نُکَت ، نِکات . (از ا
نکتیلغتنامه دهخدانکتی . [ ن ُ ک َ ] (اِخ ) روزبه بن عبداﷲ لاهوری ، مکنی به ابوعبداﷲ. از شاعران قرن پنجم است . عوفی در لباب الالباب قصیدتی از او در مدح سلطان مسعودبن محمود غزنوی نقل کرده است ، این ابیات از آن است :روی آن ترک نه روی است و بر او نه بر است که بر این نار به بار است و بر آن
نکتهفرهنگ فارسی عمید۱. مسٲلۀ دقیقی که با دقت نظر و امعان فکر به‌دست آید.۲. جملۀ لطیفی که در شخص تٲثیر کند و مایۀ انبساط شود.
ناکتلغتنامه دهخداناکت . [ ک ِ] (ع ص ) اسم فاعل از نکت است . رجوع به نکت شود. || شتر که آرنج وی برگردد و بر پهلو خورد و مجروح سازد. (منتهی الارب ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء).
دقیقه یابیلغتنامه دهخدادقیقه یابی . [ دَقی ق َ / ق ِ ] (حامص مرکب ) عمل دقیقه یاب . نکته سنجی . باریک بینی . درک لطائف و نکت . و رجوع به دقیقه یاب شود.
تخریجاتلغتنامه دهخداتخریجات . [ ت َ ] (ع اِ) ج ِ تخریج : و چون آن نوع کلمات را به مواعظ و نکت متصوفه آمیخته بود و از تخریجات خویش بحث در این اقاویل ریخته . (جهانگشای جوینی ). رجوع به تخریج شود.
حسین مقریلغتنامه دهخداحسین مقری . [ ح ُ س َ ن ِ م ُ ] (اِخ ) ثابت ضریر بغدادی . درگذشته ٔ 378 هَ . ق . منظومه در قراآت عشر دارد. (هدیة العارفین ج 1 ص 306) (نکت الهمیان ).
نخبلغتنامه دهخدانخب . [ ن ُ خ َ ] (ع اِ) ج ِ نخبه : از نخب ادب و غرر درر و لطایف نکت ... نصیبی کافی و وافر حاصل کرده . (ترجمه ٔ تاریخ یمینی ص 250). رجوع به نخبة شود.
نکته فروشیلغتنامه دهخدانکته فروشی . [ ن ُ ت َ / ت ِف ُ ] (حامص مرکب ) عمل نکته فروش . (یادداشت مؤلف ).
نکته پرورلغتنامه دهخدانکته پرور. [ ن ُ ت َ / ت ِ پ َرْ وَ ] (نف مرکب ) نکته پرداز. (ناظم الاطباء) (فرهنگ فارسی معین ).
نکته پردازیلغتنامه دهخدانکته پردازی . [ ن ُ ت َ / ت ِ پ َ] (حامص مرکب ) بیان نکته های دقیق و لطیف . (فرهنگ فارسی معین ). عمل نکته پرداز. رجوع به نکته پرداز شود.
نکته جولغتنامه دهخدانکته جو. [ ن ُ ت َ / ت ِ ] (نف مرکب ) نکته یاب . نکته سنج : و مسأله گوئی یا نکته جوئی یا فصیح سخنی . (ترجمه ٔ محاسن اصفهان ص 141). رجوع به نکته سنج شود.
حرسنکتلغتنامه دهخداحرسنکت . [ ؟ ک َ ] (اِخ ) شهرکی است از چاچ [ به ماوراءالنهر ] و از آن کمانهای چاچی خیزد و جائی خرم است و بسیارنعمت و آبادان . (حدود العالم ).
آنکتلغتنامه دهخداآنکت . [ ک ِ ] (ضمیر + حرف ربط + ضمیر) مخفف آنکه ترا : آنکت کلوخ روی لقب کرد خوب کردایرا لقب گران نبود بر دل فغاک .منجیک .
پلانکتلغتنامه دهخداپلانکت . [ پْلا / پ ِ ک ِ ] (اِخ ) رُبر. ترانه ساز فرانسوی . مولد او پاریس بسال 1848م . وی اپرتهائی ساخت و در سال 1903 وفات کرد.
