نوشلغتنامه دهخدانوش . (نف مرخم ) گوش کننده . شنونده . مخفف نیوش است که شنیدن و گوش کردن باشد. رجوع به نیوش شود.
فرمان شنولغتنامه دهخدافرمان شنو. [ ف َ ش ِ ن َ / نُو ] (نف مرکب ) مطیع و آنکه گوش به فرمان میدهد. (ناظم الاطباء). فرمان نیوش . رجوع به فرمان نیوش شود.
پذیراسخنلغتنامه دهخداپذیراسخن . [ پ َ س ُ خ َ ] (ص مرکب ) سخن خوب و مطبوع و مقبول . || نصیحت نیوش . پندپذیر.
تیزهوشفرهنگ فارسی عمیدباهوش؛ زرنگ؛ زیرک؛ هوشیار: ◻︎ تبسمکنان گفتش ای تیزهوش / اصم به که گفتارباطلنیوش (سعدی۱: ۱۳۰).