هج

haj

معنی

راست‌ایستاده؛ برپاایستاده؛ چیزی که آن ‌را روی زمین برپا کرده باشند از قبیل: عَلَم، نیزه، و امثال آن‌ها.
⟨ هج کردن: (مصدر متعدی) [قدیمی] راست کردن؛ افراختن: ◻︎ گردون عَلَم محنت بر بام تو هج کرد / بینی سخط خویش به ‌کوس و عَلَم اندر (منجیک: شاعران بی‌دیوان: ۲۲۸).

جست‌وجوی دقیق

هج

لغت‌نامه دهخدا

هج . [ هََ ] (ص ) راست بود یعنی به پای کرده . (لغت فرس ص 74). راست و افراخته شده . (ناظم الاطباء). راست و ایستاده مانند ستون . (رشیدی ) (انجمن آرا) (آنندراج ) (شمس اللغات ). راست و بلند. مستقیم . قائم . برپا. منصوب . سرپا. || (اِ) هرچیز افراخ

هج

لغت‌نامه دهخدا

هج . [ هََ ] (ع اِ صوت ) کلمه ای است که بدان سگ را زجر کنند. (ناظم الاطباء) (منتهی الارب ) (آنندراج ). زجر للکلب . (اقرب الموارد). کلمه ای است که بدان سگ را برانند و از خود دور کنند. این کلمه به صورت های : هَج ، هَجا، (اقرب الموارد) (منتهی الارب )، هِج ْ هِج ْ، هِج هِج و هَجا

هج

لغت‌نامه دهخدا

هج . [ هََ ج ج ] (ع مص ) هجیج . شکستن و ویران کردن . (آنندراج ): هج بیت ؛شکستن و ویران کردن خانه . (از ناظم الاطباء) (منتهی الارب ) (از اقرب الموارد) (از معجم متن اللغة). || افروختن . برافروخته شدن آتش و بانگ کردن آن : هج نار؛ شعله ور گردیدن و بانگ کردن آتش . (از معجم متن الل

هج

لغت‌نامه دهخدا

هج . [ هََ جِن ْ ] (ع اِ صوت ) کلمه ای است که بدان سگ را زجر کنند. (ناظم الاطباء) (منتهی الارب ) (اقرب الموارد). رجوع به هَج شود.

هج

لغت‌نامه دهخدا

هج . [ هَُ ج ج ] (ع اِ) یوغ آماج . (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء) (آنندراج ). چوبی است که به جهت شیار بر گردن گاو نهند. (از اقرب الموارد) (از معجم متن اللغة).

جست‌وجوی هم‌آوا

دهانه‌پوش‌بند

hatch bar 1, hatch clamping beam

واژه‌های مصوب فرهنگستان

بستی متشکل از الوارهای چوبی یا تسمه‌های فلزی که بر روی دهانه‌پوش نصب و گاه پیچ می‌شود تا از باز شدن و جابه‌جایی دهانه‌پوش براثر باد و دیگر عوامل طبیعی جلوگیری شود

زهوار دهانه‌پوش

hatch batten, battening bar, hatch bar 2, battening iron

واژه‌های مصوب فرهنگستان

تسمه‌ای فلزی که از آن برای محکم کردن دهانه‌پوش استفاده می‌کنند

تنظیم‌گر الکترونیکی دریچة گاز

electronic throttle control, ETC, ETC system

واژه‌های مصوب فرهنگستان

نوعی سامانة تنظیم دریچة گاز که در آن به‌جای سیم گاز از نشانک الکترونیکی ارسال‌شده از پدال گاز و یک عملگر الکترومکانیکی استفاده می‌شود

بوزون X

boson X

واژه‌های مصوب فرهنگستان

← بوزون اَبَرسنگین

پیش‌نذر

ex-voto

واژه‌های مصوب فرهنگستان

پیشکشی آیینی به یک قدیس یا ایزد که به‌شرط اجابت یک خواسته یا سپاسگزاری از موهبتی یا به‌عنوان نشانه‌ای از ایمان تقدیم می‌شود

جست‌وجوی مشابه

هجاور هجاور

لغت‌نامه دهخدا

هجاور هجاور. [ هََ وَهََ وَ ] (ق مرکب ) گروه گروه . دسته دسته : کمر بسته با عهد اولجایتوخان هجاور هجاور ز دوران الجن .حکیم نزاری (از فرهنگ جهانگیری ).

هجینة

لغت‌نامه دهخدا

هجینة. [ هََ ن َ ] (ع ص ) مؤنث هجین . (منتهی الارب ) (اقرب الموارد). ج ، هُجن ، هجائن ، هِجان . (اقرب الموارد). رجوع به هجین شود.

هجا

لغت‌نامه دهخدا

هجا. [ هَِ ] (از ع ، اِمص ) هجو. بدگوئی . جرشفت . دشنام . سرزنش . مسخره . مضحکه . (ناظم الاطباء). مذمت کردن . (شمس اللغات ). نکوهیدن . (آنندراج ) (غیاث ) (از تاج المصادر بیهقی ) (از دهار) : آنان که فلانند و فلان رهبر ایشان نزدیک حکیمان ز در عیب

هجاگوی

لغت‌نامه دهخدا

هجاگوی . [ هَِ ] (نف مرکب ) هجاگو. رجوع به هجاگو شود.

هجفان

لغت‌نامه دهخدا

هجفان . [ هََ ](ع ص ) تشنه . (منتهی الارب ). عطشان . (اقرب الموارد).

جست‌وجوی متن

hodge

دیکشنری انگلیسی به فارسی

هج

هچ

لغت‌نامه دهخدا

هچ . [ هََ ](اِ) هج . راست باز کردن چیزی باشد مانند علم و نیزه و ستون و امثال آن . (برهان ). راست بازکردن بود چیزی را چون علم یا نیزه . (اسدی ). راست ایستادن چیزی را نیز گویند بر زمین . (برهان ). و اگر چیزی بر زمین افکنی راست بایستد گویند «هج کرد». (اسدی ) :<

ابوالهنجل

لغت‌نامه دهخدا

ابوالهنجل . [ اَ بُل ْ هََج َ ] (ع ص مرکب ، اِ مرکب ) کنیتی است از کنای عرب .

تهجج

لغت‌نامه دهخدا

تهجج . [ ت َ هََج ْ ج ُ ] (ع مص ) بزه آوردن نزدیک گردیدن ناقه . (منتهی الارب ). نزدیک شدن نتاج ناقه . (از اقرب الموارد).

شاخص

لغت‌نامه دهخدا

شاخص . [ خ ِ ] (ع ص ، اِ) بلند برآمده از هر چیزی . مرتفع. (اقرب الموارد). || تیر که ازبالای نشان درگذرد. سهم شاخص . (منتهی الارب ). تیر که ازروی نشانه بشود. (مهذب الاسماء). تیر که از آماج گذشته باشد. || چشمی که وا گشوده نهاده باشد. (مقدمه ٔ لغت میر سید شریف جرجانی ص <span cla

جست‌وجوی هم‌آغاز

هجینة

لغت‌نامه دهخدا

هجینة. [ هََ ن َ ] (ع ص ) مؤنث هجین . (منتهی الارب ) (اقرب الموارد). ج ، هُجن ، هجائن ، هِجان . (اقرب الموارد). رجوع به هجین شود.

هجا

لغت‌نامه دهخدا

هجا. [ هَِ ] (از ع ، اِمص ) هجو. بدگوئی . جرشفت . دشنام . سرزنش . مسخره . مضحکه . (ناظم الاطباء). مذمت کردن . (شمس اللغات ). نکوهیدن . (آنندراج ) (غیاث ) (از تاج المصادر بیهقی ) (از دهار) : آنان که فلانند و فلان رهبر ایشان نزدیک حکیمان ز در عیب

هجاگوی

لغت‌نامه دهخدا

هجاگوی . [ هَِ ] (نف مرکب ) هجاگو. رجوع به هجاگو شود.

هجفان

لغت‌نامه دهخدا

هجفان . [ هََ ](ع ص ) تشنه . (منتهی الارب ). عطشان . (اقرب الموارد).

هجنس

لغت‌نامه دهخدا

هجنس . [ هَِ ج َ ] (ع ص ) گران سنگ . (منتهی الارب ). ثقیل . (اقرب الموارد).

جست‌وجوی هم‌قافیه

دناهج

لغت‌نامه دهخدا

دناهج . [ دَ هَِ ] (ع اِ) شتر دوکوهانه . (یادداشت مؤلف ).

ملهج

لغت‌نامه دهخدا

ملهج . [ م ُ ل َهَْ هََ ] (ع ص ) آنچه از کار درماند و بخسبد. (منتهی الارب ). آنکه بخسبد و از کار بازماند. (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد).

تباهج

لغت‌نامه دهخدا

تباهج . [ ت َ هَُ ] (ع مص ) بسیارشکوفه شدن مرغزار. (از اقرب الموارد) (از قطر المحیط) (منتهی الارب ) (آنندراج ).

رهج

لغت‌نامه دهخدا

رهج . [ ] (ع اِ) رهج الفار. شِک است . (تحفه ٔحکیم مؤمن ). مرگ موش . سم الفار. تراب هالک . شِک . هالوک . ارسانتیقوس . زرنیخ . چرقفان . (یادداشت مؤلف ).

رهج

لغت‌نامه دهخدا

رهج . [ رَ / رَ هََ ] (ع اِ) گرد. (ناظم الاطباء) (منتهی الارب ) (آنندراج ). گرد وغبار. (غیاث اللغات ). غبار و آنچه از آن پراکنده شود. (از اقرب الموارد). گرد حرب . (مهذب الاسماء). || ابر بی آب . (آنندراج ). || برانگیختگی شر و فتنه . (ناظم الاط

ترجمه مقاله