هنرآموزلغتنامه دهخداهنرآموز. [ هَُ ن َ ] (نف مرکب ) کسی که هنری چون نقاشی ، مجسمه سازی ، و دیگر کارهای ظریف را به دیگران یاد می دهد یا آنکه خود هنر آموزد.
هنرآموزیلغتنامه دهخداهنرآموزی . [ هَُ ن َ ] (حامص مرکب ) آموختن کار هنری . یاد گرفتن هنر : چون هنرمند شدبه گفت و شنیدهنرآموزی سلاح گزید.نظامی .
هنرجوفرهنگ فارسی طیفیمقوله: رسانۀ ارتباط . وسیلۀ انتقال اندیشه هنرآموز، هنرپیشه، هنردوست، هنرشناس، هنرمند▲
دانشآموزفرهنگ فارسی طیفیمقوله: نحوۀ ارتباط دانشجو، شاگردمدرسه، محصل، طلبه، هنرجو، هنرآموز، بچه‌مکتبی، بچه‌مدرسه‌ای
هنرجویلغتنامه دهخداهنرجوی . [ هَُ ن َ ] (نف مرکب ) هنرآموز. هنردوست . جوینده ٔ هنر. || دلیر. مبارز : ز دشمن کی حذر جوید هنرجوی ز دریا کی بپرهیزد گهرجوی ؟فخرالدین اسعد.
درگشائیلغتنامه دهخدادرگشائی . [ دَ گ ُ ] (حامص مرکب ) درگشودن . افتتاح در. باز و گشاده داشتن در. مفتوح داشتن باب . بازداشتن در خانه ، حفظ اعتبار و حیثیت وشخصیت و سابقه ٔ خانوادگی یا دیوانی را : هنرآموز کز هنرمندی درگشائی کنی نه دربندی .نظامی
آموزفرهنگ فارسی عمید۱. = آموختن۲. آموزنده؛ یادگیرنده (در ترکیب با کلمۀ دیگر): بدآموز، خودآموز، دانش‌آموز، کارآموز، هنرآموز.۳. آموخته (در ترکیب با کلمۀ دیگر): دست‌آموز.۴. یاددهنده (در ترکیب با کلمۀ دیگر): ادب‌آموز.۵. (اسم مصدر) [قدیمی] آموختن؛ یاد گرفتن.
هنرآموزیلغتنامه دهخداهنرآموزی . [ هَُ ن َ ] (حامص مرکب ) آموختن کار هنری . یاد گرفتن هنر : چون هنرمند شدبه گفت و شنیدهنرآموزی سلاح گزید.نظامی .
