هنگامهلغتنامه دهخداهنگامه . [ هََ م َ / م ِ ] (اِ) مجمع و جمعیت مردم و معرکه ٔ بازیگران و قصه خوانان و خواص گویان و امثال آن باشد. (برهان ) : چند گردی بسان بی ادبان گرد هنگامه های بوالعجبان ؟سنائی .د
هنگامهفرهنگ فارسی عمید۱. جمعیت مردم؛ معرکه.۲. فریاد و غوغا؛ هیاهو.۳. وقت؛ زمان.⟨ هنگامه کردن: (مصدر لازم) غوغا کردن؛ فتنه و آشوب برپا کردن.
هنگامهفرهنگ مترادف و متضادازدحام، المشنگه، بلوا، پیکار، جنجال، سروصدا، شورش، غوغا، فتنه، گیرودار، معرکه، ولوله، همهمه، هیاهو
هنامهلغتنامه دهخداهنامه . [ هَُ م ِ ] (اِخ ) دهی است از بخش شیروان شهرستان قوچان . 490 تن سکنه دارد.آب آن از رودخانه و محصول عمده اش غله و انگور، و کار دستی مردم قالی بافی است . (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 9).
پاچنامهلغتنامه دهخداپاچنامه . [ م َ / م ِ ] (اِ مرکب ) پاژنامه . پاشنامه . نامی که پادشاهان به چاکران دهند تشریف او را.لقب . || همال و قرین . (رشیدی ) (برهان ).
پاژنامهلغتنامه دهخداپاژنامه . [ م َ / م ِ ] (اِ مرکب ) پاچنامه . پازنامه . پاشنامه . لقب . || قرین و همال . (برهان ). و رجوع به پازنامه شود.
انامهلغتنامه دهخداانامه . [ اَ م َ ] (از ع ، اِ) انام . مردمان . مردم . (از فرهنگ فارسی معین ) : نصر است باب میر که فخر انامه بودبخشیدنش همه زر، با سیم و جامه بود.منوچهری .
انامهلغتنامه دهخداانامه . [ اِ م َ ] (از ع ، مص ) بخوابانیدن . (تاج المصادر بیهقی ). و رجوع به انامة شود.
گل هنگامهلغتنامه دهخداگل هنگامه . [ گ ُ ل ِ هََ / هَِ م َ / م ِ ] (ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) همان گل جنگ است . (آنندراج ) : صد مرغ خوش آهنگ بهر گوشه کباب است هنگام بهار از گل هنگامه مستان . <p cla
هنگامه کردنفرهنگ فارسی معین( ~. کَ دَ) (مص ل .) آشوب برپا کردن ، سر و صدا کردن ، سر و صدا راه انداختن .
هنگامه کردنفرهنگ فارسی معین( ~. کَ دَ) (مص ل .) آشوب برپا کردن ، سر و صدا کردن ، سر و صدا راه انداختن .
گل هنگامهلغتنامه دهخداگل هنگامه . [ گ ُ ل ِ هََ / هَِ م َ / م ِ ] (ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) همان گل جنگ است . (آنندراج ) : صد مرغ خوش آهنگ بهر گوشه کباب است هنگام بهار از گل هنگامه مستان . <p cla