هواخوریلغتنامه دهخداهواخوری . [ هََ خوَ / خ ُ ] (حامص مرکب ) تنفس هوا. استنشاق هوای پاک .- هواخوری رفتن ؛ در تداول یعنی رفتن به جای خوش آب و هوا برای آسایش .
هواخورلغتنامه دهخداهواخور. [ هََ خوَرْ / خُرْ ] (اِ مرکب ) هواکش . مجرایی که هوای خارج را به درون ساختمان می کشد.
هواخور جفت‌تایرtyre clearanceواژه‌های مصوب فرهنگستانحداقل فاصلۀ لازم بین دیواره‌های دو تایر کنار هم بر جفت‌چرخ خودروهای باری
اواخرلغتنامه دهخدااواخر. [ اَ خ ِ ] (ع اِ) ج ِ آخرة. (ناظم الاطباء). || ج ِ آخر. (آنندراج ). || ج ِ اخیر. (از ناظم الاطباء) (آنندراج ).
تفرجفرهنگ مترادف و متضادپیکنیک، تفریح، تماشا، سیر، گردش، گشت، گلگشت، مشغولیت، گشتوگذار، سیروسیاحت، هواخوری
گردشفرهنگ مترادف و متضاد۱. پرسه، پیکنیک، تفرج، تفریح، سیاحت، گشت، هواخوری ۲. جولان، حرکت، دور، دوران، سیر ۳. تغییر، دگرگونی
گشتفرهنگ مترادف و متضاد۱. تفرج، تفریح، تماشا، سیاحت، سیر، گردش، گشتن، هواخوری ۲. پاسبانی ۳. تبدیل، تغییر ۴. تفحص، جستجو
استراحتفرهنگ فارسی طیفیمقوله: عمل داوطلبانه راحت، آسایش، آرامش، تمدّد، راحت، آسودگی، عدم فعالیت، نشاط بادخور، هواخوری مدیتیشن رفع خستگی فراغت، مجال خواب
