ترجمه مقاله

هوایی

۱. آسمانی، سماوی، فلکی
۲. هوازی
۳. دلکنده
۴. عاشق
۵. بیهوده، چرند، لغو، مهمل ≠ زمینی

هوایی

لغت‌نامه دهخدا

هوایی . [ هََ ] (اِخ ) هوائی . از شعرای قرن نهم و معاصر امیرعلیشیر بوده است . میرعلیشیرنویسد: مولانا هوایی انیس و جلیس مولانا مشرقی است و در نقاشی کاشی نیز صاحب وقوف است . در کتابت دست داشته ، اشعار خود را تذهیب و تحریر می کرده و به بهای ارزان می فروخته است و مردم به شوخی به

هوایی

فرهنگ فارسی معین

(هَ) [ ع - فا. ] (ص نسب .) منسوب به هوا. 1 - دارای هوا، باددار. 2 - آن چه که در هوا جای گیرد یا جریان یابد. 3 - لطیف ، سبک . 4 - انتقال پذیر. 5 - لغو، بی هوده . 6 - بی قرار، بی ثبات . 7 - بیهوده گوی . 8 - عاشق . 9 - تیر آتشبازی . 10 - کبود، لاجوردی . 11 - درآمد یا حاصلی که از جای غیرمعین رسد.

ترجمه مقاله