هوید

hoveyd

معنی

۱. جهاز شتر: ◻︎ تو هنوز از راه رعنایی زبهر لاشه‌ای / گاه در نقش هویدی گاه در رنگ مهار (سنائی۲: ۱۳۰).
۲. تکۀ نمد که گرداگرد کوهان شتر می‌گذارند؛ نمدزین.

جست‌وجوی دقیق

هوید

لغت‌نامه دهخدا

هوید. [ هََ ] (اِ) گلیمی که گرداگرد کوهان شتر کشند. (انجمن آرا) (آنندراج از سروری از سامی ) : ورا جای بر زنده پیلی سپیدمهان ، بر هیونان عودی هوید. اسدی (گرشاسب نامه ).تو هنوز از روی رعنایی ز بهرلاشه ای گاه دربن

هوید

لغت‌نامه دهخدا

هوید. [ هَُ وَ /وِ ] (اِ) جهاز شتر و آن بمنزله ٔ پالان او است و بعضی گویند این به فتح اول و کسر ثانی است و آن گلیمی است پشم آگنده که آن را بر دور کوهان شتر درآورند. (برهان ). جهاز شتر. (آنندراج ) (انجمن آرا) : گاه

هوید

فرهنگ فارسی عمید

۱. جهاز شتر: ◻︎ تو هنوز از راه رعنایی زبهر لاشه‌ای / گاه در نقش هویدی گاه در رنگ مهار (سنائی۲: ۱۳۰).۲. تکۀ نمد که گرداگرد کوهان شتر می‌گذارند؛ نمدزین.

هوید

فرهنگ فارسی معین

(هَ وِ یا هُ وَ) (اِ.) 1 - نمدی که گرداگرد کوهان شتر می گذارند. 2 - پالان ، زین .

جست‌وجوی هم‌آوا

حوث

لغت‌نامه دهخدا

حوث . [ ح َ ] (ع اِ) رگ جگر. (منتهی الارب ) (اقرب الموارد). || ترکهم حوث بوث و حوثاً بوثاً؛ متفرق و پراکنده و پریشان کرد ایشان را. (منتهی الارب ).

حوث

لغت‌نامه دهخدا

حوث . [ ح َ ث ُ ] (ع اِ) به معنی حیث باشد. لغت طائی است . (منتهی الارب ) (اقرب الموارد). رجوع به حیث شود.

حوت

لغت‌نامه دهخدا

حوت . (ع اِ) ماهی . (منتهی الارب ). سمک . (اقرب الموارد) (ناظم الاطباء). ماهی بزرگ . ج ، احوات ، حَوَتَه ، حیتان . (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء) (اقرب الموارد) : بهتر از حوت به آب اندر وز رنگ بکوه تیزتر ز آب بشیب اندر و ز آتش بفراز. <p clas

حوت

لغت‌نامه دهخدا

حوت . [ ح َ ] (ع مص ) حَوَتان . گرد چیزی برگشتن مرغ و وحشی . (منتهی الارب ) (اقرب الموارد) (ناظم الاطباء).

حود

لغت‌نامه دهخدا

حود. [ ح َ ] (ع مص ) میل کردن و بگشتن . (منتهی الارب ) (اقرب الموارد).

جست‌وجوی مشابه

هویدا

لغت‌نامه دهخدا

هویدا. [ هَُ وَ / وِ ] (ص ) آشکار. (انجمن آرا) (آنندراج ). آشکارا. ظاهر. (برهان ). پیدا. (انجمن آرا). روشن . (برهان ). سخت پیدا. (حاشیه ٔ فرهنگ اسدی ). نمایان . مبین . (حاشیه ٔ فرهنگ اسدی ). بَیِّن . یعنی در نهایت ظهور. (برهان ) <span class="

هویدائی

لغت‌نامه دهخدا

هویدائی . [ هَُ وَ / وِ ] (حامص ) وضوح . پیدائی . روشنی . نمایانی . ظهور. بداهت . ابانت . آشکاری .

هویدک

لغت‌نامه دهخدا

هویدک . [ هَُ وَ دَ ] (اِخ ) نام یکی از پیشوایان ملحدان است . (برهان ) (آنندراج ). جهانگیری هویدیک آورده گوید: نام یکی از پیشوایان ملحدان بوده که حکیم خاقانی فرماید : او کیست که با روان تاریک باشد بمثابه ٔ هویدیک .یوستی این نام را هوویدیک ض

هویدیک

لغت‌نامه دهخدا

هویدیک . [ هَُ وَ ] (اِخ ) هویدک . (انجمن آرا) : او کیست که با روان تاریک باشد بمثابت هویدیک .خاقانی (از انجمن آرا).

هویدا

فرهنگ فارسی عمید

پیدا؛ آشکار؛ ظاهر؛ واضح و روشن.&lang; هویدا شدن: (مصدر لازم) ظاهر شدن؛ آشکار شدن.

جست‌وجوی متن

hyoid

دیکشنری انگلیسی به فارسی

هوید، لامی

جهاز

لغت‌نامه دهخدا

جهاز. [ ج َ ] (ع اِ) رخت مرده و عروس و مسافر. (منتهی الارب ) (اقرب الموارد). رجوع به جِهاز شود. || مجموعه ٔ اعضایی که عمل معینی را انجام دهند. دستگاه . || آنچه بر پشت شتر بود از پالان و هوید و جز آن . (مهذب الاسماء). پالان شتر. || فرج زن . (منتهی الارب ) (ذیل اقرب الموارد) (ا

تاج الدین

لغت‌نامه دهخدا

تاج الدین . [ جُدْ دی ] (القاضی ... مکی ) (اِخ ) ابن احمدبن ابراهیم بن تاج الدین بن محمد متوفی بسال 1066 هَ . ق . قاضی ادیب از اهالی مکه واصلش از مدینه بود اشعار و منشآتش لطیف است و او راست : «فتاوی فقهیة» که پسرش احمد در مجموعه ای بنام «تاج

جست‌وجوی هم‌آغاز

هویدا

لغت‌نامه دهخدا

هویدائی

لغت‌نامه دهخدا

هویدائی . [ هَُ وَ / وِ ] (حامص ) وضوح . پیدائی . روشنی . نمایانی . ظهور. بداهت . ابانت . آشکاری .

هویدک

لغت‌نامه دهخدا

هویدیک

لغت‌نامه دهخدا

هویدیک . [ هَُ وَ ] (اِخ ) هویدک . (انجمن آرا) : او کیست که با روان تاریک باشد بمثابت هویدیک .خاقانی (از انجمن آرا).

هویدا

فرهنگ فارسی عمید

پیدا؛ آشکار؛ ظاهر؛ واضح و روشن.&lang; هویدا شدن: (مصدر لازم) ظاهر شدن؛ آشکار شدن.

جست‌وجوی هم‌قافیه

مهوید

لغت‌نامه دهخدا

مهوید. [ م َهَْ ] (اِخ ) نام یکی از دهستانهای بخش حومه ٔ شهرستان فردوس ، محدود است از شمال به بخش بجستان و از جنوب به دهستان برون و از خاور به دهستان کاخک . دارای 17 آبادی کوچک و بزرگ است و حدود 5380 تن سکنه

مهوید

لغت‌نامه دهخدا

مهوید.[ م َهَْ ] (اِخ ) دهی است مرکز دهستان مهوید بخش حومه ٔ شهرستان فردوس دارای 639 تن سکنه . آبش از قنات و راه آن مالرو است . (از فرهنگ جغرافیائی ایران ج 9).

تهوید

لغت‌نامه دهخدا

تهوید. [ ت َ ] (ع مص ) یهود گردانیدن . (از منتهی الارب ) (از زوزنی ) (از آنندراج ) (از ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد). || باهم جواب گفتن جن . || آواز به گلو گردانیدن به نرمی . (منتهی الارب )(آنندراج ) (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد). || نیکو کردن آواز. || سرود گفتن . (منتهی

تهوید

فرهنگ فارسی معین

(تَ) (مص ل .) 1 - آواز به گلو برگردانیدن به نرمی . 2 - نیکو کردن آواز، سرود گفتن ، اشغال یافتن به سرود و سماع ، نرم بانگ کردن .

درپیوند

بیشتر بدانید

هوید

hoveyd

معنی

جست‌وجوی دقیق

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

فرهنگ فارسی عمید

فرهنگ فارسی معین

جست‌وجوی هم‌آوا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

جست‌وجوی مشابه

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

فرهنگ فارسی عمید

جست‌وجوی متن

دیکشنری انگلیسی به فارسی

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

جست‌وجوی هم‌آغاز

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

فرهنگ فارسی عمید

جست‌وجوی هم‌قافیه

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

فرهنگ فارسی معین