هیز

hiz

معنی

۱. چشم‌چران.
۲. [قدیمی] مخنث؛ بدکار؛ پشت‌پایی.
۳. [عامیانه] بی‌شرم: ◻︎ گفتم همی چه گویی ای هیز گلخنی / گفتا که چه شنیدی ای پیر مسجدی (عسجدی: لغت‌نامه: هیز).

مترادف

امرد، پشتپایی، کونی، مخنث، مفعول، ملو، نرمشانه

جست‌وجوی دقیق

هیز

لغت‌نامه دهخدا

هیز. (ص ) حیز. (حاشیه ٔ فرهنگ اسدی ). مخنث . (برهان ) (فرهنگ اسدی ). بغا. (حاشیه ٔ فرهنگ اسدی ). حیز نیز گویند اما به زبان پهلوی حرف حا، کم آید. (حاشیه ٔ فرهنگ اسدی ). مخنث و پشت پائی . در فارسی «های » هوز با «حای » حطی بدل میشود. (برهان ) : گفتم ه

هیز

گویش بختیاری

هیز، بدچشم.

هیز

فرهنگ فارسی عمید

۱. چشم‌چران.۲. [قدیمی] مخنث؛ بدکار؛ پشت‌پایی.۳. [عامیانه] بی‌شرم: ◻︎ گفتم همی چه گویی ای هیز گلخنی / گفتا که چه شنیدی ای پیر مسجدی (عسجدی: لغت‌نامه: هیز).

هیز

فرهنگ فارسی معین

(ص .) مخنث ، بدکار.

هیز

گویش مازنی

۱ترسو – بزدل ۲کسی که در تصمیم گیری مردد است

جست‌وجوی هم‌آوا

دهانه‌پوش‌بند

hatch bar 1, hatch clamping beam

واژه‌های مصوب فرهنگستان

بستی متشکل از الوارهای چوبی یا تسمه‌های فلزی که بر روی دهانه‌پوش نصب و گاه پیچ می‌شود تا از باز شدن و جابه‌جایی دهانه‌پوش براثر باد و دیگر عوامل طبیعی جلوگیری شود

زهوار دهانه‌پوش

hatch batten, battening bar, hatch bar 2, battening iron

واژه‌های مصوب فرهنگستان

تسمه‌ای فلزی که از آن برای محکم کردن دهانه‌پوش استفاده می‌کنند

قانون هس

Hess's law

واژه‌های مصوب فرهنگستان

قانونی که نشان می‌دهد گرمای پخش‌شده یا جذب‌شده در واکنش شیمیایی یک‌مرحله‌ای یا چندمرحله‌ای یکسان است متـ . قانون ثابت بودن جمع گرماها law of constant heat summation

گاز همراه

associated gas, gas-cap gas

واژه‌های مصوب فرهنگستان

هیدروکربن‌های گازی‌شکلی که به‌صورت فاز گازی در شرایط دما و فشار مخازن نفتی وجود دارند

گاز حقیقی

real gas, imperfect gas

واژه‌های مصوب فرهنگستان

گازی که به علت برهم‏کنش بین مولکولی، خواص آن با خواص گاز آرمانی متفاوت است

جست‌وجوی مشابه

هیز، چش هیز

گویش تهرانی

ناپاک، بد چشم،چشم چرون

هیزمدان،هیزم دونی

گویش تهرانی

انبار هیزم

هیزی

لغت‌نامه دهخدا

هیزی . (حامص ) قحبگی . رجوع به هیز شود.

هیزعة

لغت‌نامه دهخدا

هیزعة. [ هََ زَ ع َ ] (ع اِ) ترس و خوف . || بانگ و خروش پیکار. (منتهی الارب ) (آنندراج ) (از اقرب الموارد).

هیزارما

لغت‌نامه دهخدا

هیزارما. (اِ) هیرازمای . رستنیی باشد که آن را به عربی نعناع گویند. اگر زن پیش از جماع قدری از آن بخود برگیرد آبستن نشود و بعضی گویند این لغت رومی است . (برهان ). رجوع به هیرازمای و رجوع به تذکره ٔ داود ضریر انطاکی شود.

جست‌وجوی متن

make hay

دیکشنری انگلیسی به فارسی

هیز کردن

Hayes

دیکشنری انگلیسی به فارسی

هیز

hizz

دیکشنری انگلیسی به فارسی

هیز

ملو

فرهنگ مترادف و متضاد

هیز

ملو

فرهنگ مترادف و متضاد

هیز

جست‌وجوی هم‌آغاز

هیزی

لغت‌نامه دهخدا

هیزی . (حامص ) قحبگی . رجوع به هیز شود.

هیزعة

لغت‌نامه دهخدا

هیزعة. [ هََ زَ ع َ ] (ع اِ) ترس و خوف . || بانگ و خروش پیکار. (منتهی الارب ) (آنندراج ) (از اقرب الموارد).

هیزارما

لغت‌نامه دهخدا

هیزب

لغت‌نامه دهخدا

هیزب . [ هََ زَ ] (ع ص ) لیث هیزب ؛ شیر توانا. (منتهی الارب ) (آنندراج ). الحدید. یقال : لیث هیزب ؛ ای حدید. (از اقرب الموارد).

هیزم

لغت‌نامه دهخدا

هیزم . [ زُ ] (اِ) وقاد. وقید.وقود. (منتهی الارب ). حطب . هیمه . چوب برای سوختن . چوب خشک سوختنی . (غیاث اللغات ) (آنندراج ) : شب زمستان بود کپی سرد یافت کرمکی شب تاب ناگاهی بتافت کپیان آتش همی پنداشتندپشته ٔ هیزم بدو برداشتند. <p c

جست‌وجوی هم‌قافیه

جهیز

لغت‌نامه دهخدا

جهیز. [ ج َ ] (ع ص ) موت جهیز؛ مرگ ِ شتاب . || فرس جهیز؛ اسب سبک رو و سخت رونده . (منتهی الارب ) (اقرب الموارد). اسب زودرو. (مهذب الاسماء). || (اِ) جهیزیه . جهاز عروس . رخت زن . ساختگی اسباب و رخت برای دختر و مرده . (غیاث ) : گفت کابین و ملک و رخت

چراغ پرهیز

لغت‌نامه دهخدا

چراغ پرهیز. [ چ َ / چ ِ پ َ ] (اِ مرکب ) فانوس . (برهان ) (ناظم الاطباء). چیزی که محافظت چراغ از باد کند. (برهان ). چیزی باشد که بر روی چراغ بکشند تا چراغ از صدمه ٔ باد محفوظ ماند و خاموش نشود. (آنندراج ). چیزی باشد که در پیش چراغ بسازند تا چ

فرهیز

لغت‌نامه دهخدا

فرهیز. [ ف َ ] (اِ) ظاهراً پیش آمدگی دیوار قَرنیس مانند در بالا یا هزاره مانند در پایین . و یا محتملاً دیواری که پشت بست وحائل دیوار اصلی می کرده اند در بناهای بلند پشت بند. بَغَلبند : عرض اساس و پهنای باروی شصت خشت بود بیرون از فرهیزها، به شیفتق محکم

ماهیز

لغت‌نامه دهخدا

ماهیز. (اِ) یک قسم گیاهی که در جاده ها و در اراضی غیر مزروع می روید. (ناظم الاطباء). بوصیر. (از فرهنگ جانسون ).

کهیز

لغت‌نامه دهخدا

کهیز. [ ک َ ] (اِ) کوهه آویز. (ناظم الاطباء). حلقه یا دوالی که بر زین نصب کنند و گرز را بدان بندند. (از اشتینگاس ).

درپیوند

بیشتر بدانید

هیز

hiz

معنی

مترادف

جست‌وجوی دقیق

لغت‌نامه دهخدا

گویش بختیاری

فرهنگ فارسی عمید

فرهنگ فارسی معین

گویش مازنی

جست‌وجوی هم‌آوا

واژه‌های مصوب فرهنگستان

واژه‌های مصوب فرهنگستان

واژه‌های مصوب فرهنگستان

واژه‌های مصوب فرهنگستان

واژه‌های مصوب فرهنگستان

جست‌وجوی مشابه

گویش تهرانی

گویش تهرانی

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

جست‌وجوی متن

دیکشنری انگلیسی به فارسی

دیکشنری انگلیسی به فارسی

دیکشنری انگلیسی به فارسی

فرهنگ مترادف و متضاد

فرهنگ مترادف و متضاد

جست‌وجوی هم‌آغاز

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

جست‌وجوی هم‌قافیه

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا