هیزم کش

hizomkeš

معنی

۱. کسی که هیزم برای فروش جمع می‌کند.
۲. کسی که هیزم برای سوزاندن می‌برد: ◻︎ میان دو کس جنگ چون آتش است / سخن‌چین بدبخت هیزم‌کش است (سعدی: ۱۷۲).

جست‌وجوی دقیق

هیزم کش

فرهنگ فارسی عمید

۱. کسی که هیزم برای فروش جمع می‌کند.۲. کسی که هیزم برای سوزاندن می‌برد: ◻︎ میان دو کس جنگ چون آتش است / سخن‌چین بدبخت هیزم‌کش است (سعدی: ۱۷۲).

جست‌وجوی هم‌آوا

عزم و حزم

مادۀ حجم‌افزا 1، حجم‌افزا 1

bulking agent 1

حجم

حجم . [ ح َ ] (ع اِ) ستبرا. ستبری .ستبرنا. سطبری . سطبرا. گندگی . کلفتی . هنگفتی . ضخامت . ثخن . فداء. جسامت : با قلت اجزاء و خفت حجم مشتمل است بر شرح مواقف و مقامات سلطان محمود سبکتکین و برخی از احوال آل سامان . (تاریخ یمینی . نسخه ٔخطی کتابخانه ٔ مؤ

حجم

لغت‌نامه دهخدا

حجم . [ ح َ ] (ع مص ) بازداشتن . منع کردن از چیزی . بستن دهان شتر تا نگزد. || مکیدن کودک پستان مادر را.مَص ّ. نیشتر زده خون مکیدن به شیشه و شاخ . حجامت کردن . || گوشت باز کردن از استخوان وقت خوردن . || برآمدن پستان دختر. (منتهی الارب ).

حجیم

لغت‌نامه دهخدا

حجیم . [ ح َ ] (ع ص ) ستبر. سطبر. ضخیم . ضخم . کلفت . هنگفت . گنده . گنجا . صفت از حجم . قیاساً این کلمه صحیح است مانند طویل و عریض و عمیق و در محاورات فارسی زبانان به معنی بزرگ حجم و ضخیم مستعمل است ، لکن ظاهراً عرب آنرا استعمال نکرده است یا من نیافته ام . رجوع به نشریه ٔ دا

جست‌وجوی متن

همه کش

گویش مازنی

آورنده ی هیزم – هیزم کش

سخن چین

فرهنگ فارسی عمید

کسی‌که سخن یا سرّ کسی را به دیگری بگوید و دوبه‌هم‌زنی کند؛ خبرکش؛ نمّام: ◻︎ میان دو تن جنگ چون آتش است / سخن‌چین بدبخت هیزم‌کش است (سعدی۱: ۱۶۲).

مزدور دیو

لغت‌نامه دهخدا

مزدور دیو. [ م ُ رِ وْ ] (ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) شخص را گویند که کارهای لایعنی کند و در آن نه فایده ٔ دنیا و نه نفع آخرت بجهت او باشد و اینچنین شخص را هیزم کش دوزخ نیز گویند. مزدور دیوان . (آنندراج ) (برهان ). کسی که کاری کند که او را در آن نه فایده ٔ دنیا باشد و نه آخرت . (

سخن چین

لغت‌نامه دهخدا

سخن چین . [ س ُ خ َ ] (نف مرکب ) آنکه در میان سخن سعایت کند. (آنندراج ). غَمّاز. واشی . دوبهم زن . نمام . ساعی : گفته اش سربسر دروغ بوداو سخن چین چو آسموغ بود. طیان .سدیگر سخن چین و دورویه مردبکوشد برانگیزد از

هیزم

لغت‌نامه دهخدا

هیزم . [ زُ ] (اِ) وقاد. وقید.وقود. (منتهی الارب ). حطب . هیمه . چوب برای سوختن . چوب خشک سوختنی . (غیاث اللغات ) (آنندراج ) : شب زمستان بود کپی سرد یافت کرمکی شب تاب ناگاهی بتافت کپیان آتش همی پنداشتندپشته ٔ هیزم بدو برداشتند. <p c