واحرباءلغتنامه دهخداواحرباء. [ ح َ رَ ] (ع صوت مرکب ) (از: «وا» ندبه + منادای مندوب ) لفظی است که اعراب در حال مصیبت گویند. یااسفی . واحربی . رجوع به واحرب شود.
واحربیلغتنامه دهخداواحربی . [ ح َ رَ با ] (ع صوت مرکب ) (مرکب از «وا» ندبه + منادای مندوب ) از اصوات افسوس است . وای بر من . واحرب . واحرباء. یااسفی . و رجوع به واحرب و واحربا و یااسفی شود.
حرباءلغتنامه دهخداحرباء. [ ح َ رَ ] (ع اِ) واحَرَباء و واحَرَبی ̍؛ کلمه ٔتأسف و تلهف است مانند یااَسَفی ̍. (منتهی الارب ).
واحربیلغتنامه دهخداواحربی . [ ح َ رَ با ] (ع صوت مرکب ) (مرکب از «وا» ندبه + منادای مندوب ) از اصوات افسوس است . وای بر من . واحرب . واحرباء. یااسفی . و رجوع به واحرب و واحربا و یااسفی شود.
اسفیلغتنامه دهخدااسفی . [ اَ س َ فا ] (ع صوت ) یا اسفی ! وای من ! اندوه من ! دریغا! واحرباء : و تولّی عنهم و قال یا اسفی علی یوسف و ابیضت عیناه من الحزن فَهو کظیم . (قرآن 84/12)؛ و روی گردانید از ایشان و گفت ای اندوه من بر فراق یوسف و