وافورلغتنامه دهخداوافور. (اِ) ابزار تریاک کشی . وافور شاید از کلمه ٔ واپور فرانسه به معنی بخار گرفته شده باشد. (از یادداشت مؤلف ).
وافورفرهنگ فارسی عمیدوسیلهای متشکل از یک لولۀ توخالی و حقهای در انتهای آن که برای کشیدن تریاک به کار میرود.
حقه ٔ وافورلغتنامه دهخداحقه ٔ وافور. [ ح ُق ْ ق َ /ق ِ ی ِ ] (ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) رجوع به حقه شود.
بافورلغتنامه دهخدابافور. (اِ) وافور. شاید از واپور، باشد؟ رجوع به وافور شود.- راه بافور ؛ (راه وافور) نامی که در تداول عامه به محله و خیابانی بجنوب شهر قزوین داده شده است و این تسمیه را سبب عبور و توقف وسائط نقلیه موتوری بوده است .
حقه ٔ وافورلغتنامه دهخداحقه ٔ وافور. [ ح ُق ْ ق َ /ق ِ ی ِ ] (ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) رجوع به حقه شود.