ترجمه مقاله

وافی

vāfi

۱. به اندازۀ کافی.
۲. [قدیمی] وفاکننده‌به‌عهد؛ به‌ سر برندۀ پیمان؛ کسی که به عهد و پیمان خود وفا می‌کند.
۳. [قدیمی] تمام و کامل.

۱. بس، بسنده، فراوان، کافی، مستوفا، مشبع، مکفی
۲. باکفایت، سزاوار، لایق
۳. باوفا

وافی

لغت‌نامه دهخدا

وافی . (اِخ ) (مولانا...) از شعرای همزمان امیرعلیشیر نوائی در قرن نهم که در ترجمه ٔ مجالس النفائس درباره ٔ وی چنین آمده است : «عطار است و فرزند شهر هرات است و در بیرون درب خوش میباشد وبه ملازمت آستان صاحبقران میرسد این مطلع از اوست :آن چشمه ٔ حیات که یابند جان ازوجز آ

وافی تبریزی

لغت‌نامه دهخدا

وافی تبریزی . [ ی ِ ت َ ] (اِخ ) از اصیل زادگان تبریز است . در صغر سن به کسب فضایل و کمال توجه پیدا کرده . حاوی فنون استعداد گشت و در ابتدای جوانی به شعر گفتن توجه نموده و در اندک زمانی به مرتبه شاعری رسید و آوازه ٔ آثارش از آذربایجان به عراق پیچید. در اواخر احوال از قیدعلاقه

وافی تبریزی

لغت‌نامه دهخدا

وافی تبریزی . [ ی ِ ت َ ] (اِخ ) از اصیل زادگان تبریز است . در صغر سن به کسب فضایل و کمال توجه پیدا کرده . حاوی فنون استعداد گشت و در ابتدای جوانی به شعر گفتن توجه نموده و در اندک زمانی به مرتبه شاعری رسید و آوازه ٔ آثارش از آذربایجان به عراق پیچید. در اواخر احوال از قیدعلاقه

وافی تبریزی

لغت‌نامه دهخدا

وافی تبریزی . [ ی ِ ت َ ] (اِخ ) از اصیل زادگان تبریز است . در صغر سن به کسب فضایل و کمال توجه پیدا کرده . حاوی فنون استعداد گشت و در ابتدای جوانی به شعر گفتن توجه نموده و در اندک زمانی به مرتبه شاعری رسید و آوازه ٔ آثارش از آذربایجان به عراق پیچید. در اواخر احوال از قیدعلاقه

ترجمه مقاله