واهمهفرهنگ فارسی عمید۱. [عامیانه] ترس و بیم.۲. اندیشه؛ گمان؛ خیال.۳. قوۀ وهمیه که بهواسطۀ آن چیزهای دیده و نادیده و راست و دروغ به تصور انسان درمیآید.
واهمةلغتنامه دهخداواهمة. [ هَِ م َ ] (ع ص ، اِ) قوه ٔ وهم .قوه ٔ وهمة. (از المنجد). واهمه یا وهم یکی از حواس خمسه ٔ باطنی است و علمای نفس در قدیم گفته اند: کار او آن است که چیزهای دیده و نادیده راست یا دروغ به نفس می نماید خواه آن معانی را در خارج صورتی باشد و خواه نباشد، وهم ادراک آن چیزها کن
واهمه داشتنلغتنامه دهخداواهمه داشتن . [ هَِ م َ / م ِ ت َ ] (مص مرکب ) خائف بودن . ترسان بودن . ترس و بیم داشتن .
واهمه کردنلغتنامه دهخداواهمه کردن . [ هَِ م َ / م ِ ک َ دَ ] (مص مرکب ) بیم کردن . ترسیدن . اندیشه ٔ ترس کردن . (ناظم الاطباء).
واهمه پرستلغتنامه دهخداواهمه پرست . [ هَِ م َ / م ِ پ َ رَ ] (نف مرکب ) آدم خیالی و بدگمان و سؤظن دار. (از ناظم الاطباء).
واهمه داشتنلغتنامه دهخداواهمه داشتن . [ هَِ م َ / م ِ ت َ ] (مص مرکب ) خائف بودن . ترسان بودن . ترس و بیم داشتن .
واهمه کردنلغتنامه دهخداواهمه کردن . [ هَِ م َ / م ِ ک َ دَ ] (مص مرکب ) بیم کردن . ترسیدن . اندیشه ٔ ترس کردن . (ناظم الاطباء).
واهمه پرستلغتنامه دهخداواهمه پرست . [ هَِ م َ / م ِ پ َ رَ ] (نف مرکب ) آدم خیالی و بدگمان و سؤظن دار. (از ناظم الاطباء).
بی واهمهلغتنامه دهخدابی واهمه . [ هَِ م َ / م ِ ] (ص مرکب ) (از: بی + واهمه ) بدون ترس . رجوع به واهمه شود. || بدون التفات . (ناظم الاطباء).
واهمه داشتنلغتنامه دهخداواهمه داشتن . [ هَِ م َ / م ِ ت َ ] (مص مرکب ) خائف بودن . ترسان بودن . ترس و بیم داشتن .
واهمه کردنلغتنامه دهخداواهمه کردن . [ هَِ م َ / م ِ ک َ دَ ] (مص مرکب ) بیم کردن . ترسیدن . اندیشه ٔ ترس کردن . (ناظم الاطباء).
واهمه پرستلغتنامه دهخداواهمه پرست . [ هَِ م َ / م ِ پ َ رَ ] (نف مرکب ) آدم خیالی و بدگمان و سؤظن دار. (از ناظم الاطباء).
بی واهمهلغتنامه دهخدابی واهمه . [ هَِ م َ / م ِ ] (ص مرکب ) (از: بی + واهمه ) بدون ترس . رجوع به واهمه شود. || بدون التفات . (ناظم الاطباء).