واکوفتنلغتنامه دهخداواکوفتن . [ ت َ ] (مص مرکب ) بازکوفتن . (ناظم الاطباء).- با هم واکوفتن ؛ به روی یکدیگر کوفتن . (ناظم الاطباء).- به هم واکوفتن ؛ مصادمة. اصطفاق . تصادم . اضطراب . (از زوزنی ).
مصادمةلغتنامه دهخدامصادمة. [ م ُ دَ م َ ] (ع مص ) همدیگر کوفتن و بر هم زدن . (منتهی الارب ) (آنندراج ) (از ناظم الاطباء). با یکدیگر به هم واکوفتن . (مجمل اللغة) (تاج المصادر بیهقی ). به یکدیگر واکوفتن . (المصادر زوزنی ).
مقارعتفرهنگ فارسی معین(مُ رِ عَ) 1 - (مص م .) واکوفتن دلیران یکدیگر را. 2 - (مص ل .) قرعه انداختن با یکدیگر.
اصطکاک کردنلغتنامه دهخدااصطکاک کردن . [ اِ طِ ک َ دَ ] (مص مرکب ) بهم خوردن . تصادم . بهم واکوفتن . بهم زدن . رجوع به اصطکاک شود.
تصادملغتنامه دهخداتصادم . [ ت َ دُ ] (ع مص ) بهم واکوفتن . (زوزنی ). برهم زدن و با هم کوفتن و انبوهی کردن . (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء). بهم واکوفته شدن . (مجمل اللغة). بهم واکوفتن . و گاهی مراد از آن انبوه باشد. (غیاث اللغات ) (آنندراج ). خود را بیکدیگر زدن سواران و انبوهی کردن . (از اقرب ا
اضطرابفرهنگ فارسی عمید۱. جنبیدن.۲. لرزیدن؛ تپیدن.۳. پریشانحال شدن؛ آشفتگی؛ بیتابی؛ بیآرامی.۴. یکدیگر را با چیزی زدن؛ به هم واکوفتن.۵. (روانشناسی) پریشانی ذهن براثر ترسی مبهم.