واگفتنلغتنامه دهخداواگفتن . [ گ ُ ت َ ] (مص مرکب ) بازگفتن . (آنندراج ). تکرار کردن : ز هر شیوه سخن کان دلنواز است بگفتند آنچه وا گفتن دراز است . نظامی .غلط گفته را تازه کردم طرازبدین عذر واگفتم آن گفته باز. <p class="author"
وایافتنلغتنامه دهخداوایافتن . [ت َ ] (مص مرکب ) بازیافتن . (یادداشت های مرحوم دهخدا). دریافتن و ادراک نمودن . (از آنندراج ) : گفتا خرم از میانه گم بودوایافتنش به اشتلم بود. نظامی .این رشته قضا نه آن چنان تافت کو را سررشته واتوان ی
واگفتنیلغتنامه دهخداواگفتنی . [ گ ُ ت َ ] (ص لیاقت ) که قابل بازگو کردن است . به زبان آوردنی . اظهار کردنی . قابل بازگفتن . که بایدش تکرار کرد.
واگفتنیلغتنامه دهخداواگفتنی . [ گ ُ ت َ ] (ص لیاقت ) که قابل بازگو کردن است . به زبان آوردنی . اظهار کردنی . قابل بازگفتن . که بایدش تکرار کرد.
وافرهنگ فارسی عمیدپیش از فعل دلالت بر تکرار دارد؛ دوباره؛ باز: واگذاردن، واگفتن، واخواستن، وارهیدن، وابستن.
واگفتلغتنامه دهخداواگفت . [ گ ُ ] (مص مرکب مرخم ، اِمص مرکب ) واگفتن . || بازگوئی راز و مطلب نهفته . || دشنام . سرزنش . (ناظم الاطباء).
والوچانیدنلغتنامه دهخداوالوچانیدن . [ دَ ] (مص مرکب ) تقلید کردن و گفتگو کردن و حرف زدن شخصی را به طریق آن شخص واگفتن . (برهان قاطع) (آنندراج ). تقلید کردن و گفتگو کردن و حرف زدن به نحوی که دیگری می کند و حرف می زند. (ناظم الاطباء). والوچیدن کسی را. تقلید او را درآوردن . ادای او را درآوردن . (یاددا
واگفتنیلغتنامه دهخداواگفتنی . [ گ ُ ت َ ] (ص لیاقت ) که قابل بازگو کردن است . به زبان آوردنی . اظهار کردنی . قابل بازگفتن . که بایدش تکرار کرد.