وتخةلغتنامه دهخداوتخة. [ وَ ت َ خ َ ] (ع اِ) گل تنک . (منتهی الارب ). خلاب و وحل و گل . (ناظم الاطباء) (المنجد). || چیز اندک . (منتهی الارب ). مااغنی عنی وتخة؛ ای شیئاً. (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء) (المنجد). || ترس و بیم . (ناظم الاطباء).
وثیخةلغتنامه دهخداوثیخة. [ وَ خ َ ] (ع ص ) گیاه تر و تازه آمیخته از هر جنس . || استخوان تنک پیه آمیخته . || زمین گلناک . || شیر دفزک و سطبر. (منتهی الارب ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء).