ورزشخانهلغتنامه دهخداورزشخانه . [ وَ زِ ن َ / ن ِ ] (اِ مرکب ) جای کشتی گرفتن و ورزش نمودن کشتی گیران . (آنندراج ). جائی که در آن به تمرینهای بدنی پردازند. زورخانه . (فرهنگ فارسی معین ) : باز دونرگس آن خوش نگه مستانه میکند ورزش بید
ورزشگاهلغتنامه دهخداورزشگاه . [ وَ زِ ] (اِ مرکب ) محلی که به ورزش اختصاص یافته . جایی مخصوص ورزش کردن . ورزشگه . ورزشخانه . زورخانه . گود. (یادداشت مؤلف ).