پابرهنهلغتنامه دهخداپابرهنه . [ ب ِ رَ ن َ / ن ِ] (ص مرکب ) حافی . حافیه . تهی پا. بی کفش : عاقل بکنار آب تا پل می جست دیوانه ٔ پابرهنه از آب گذشت .؟|| تهیدست . مفلس . احفاء؛ پابرهنه گردانیدن .
پابرهنهفرهنگ فارسی عمید۱. کسی که کفش و جوراب در پا ندارد: ◻︎ شه چو عجز آن حکیمان را بدید / پابرهنه جانب مسجد دوید (مولوی: ۳۷).۲. (اسم، صفت) [مجاز] بیچیز؛ تهیدست.