پاتیل

pātil

معنی

دیگ دهان‌فراخ معمولاً از جنس مس.
⟨ پاتیل شدن: (مصدر لازم) ‹پاتیلی شدن› [عامیانه، مجاز] مستِ مست شدن و از پا درآمدن.

مترادف

۱. دیگ
۲. سیاهمست

جست‌وجوی دقیق

پاتیل

لغت‌نامه دهخدا

پاتیل . (اِ) ظرف بزرگ مسین و جز آن که دهانه ٔآن فراختر از شکم است و در آن چغندر و آشهای بزرگ وفرنی و امثال آن پزند. پاتیله . تیان . طنجیر. لوید. و رجوع به پاتیله و پاتله شود. || (در حمام ) ظرف بزرگ مسین با دهانه ٔ فراخ که زیر خزانه گذارند و از بن آن آتش کنند تا آب خزانه گرم ش

پاتیل

فرهنگ فارسی عمید

دیگ دهان‌فراخ معمولاً از جنس مس.&lang; پاتیل شدن: (مصدر لازم) ‹پاتیلی شدن› [عامیانه، مجاز] مستِ مست شدن و از پا درآمدن.

پاتیل

ladle

واژه‌های مصوب فرهنگستان

ظرفی با پوشش نسوز که فلز مذاب از کوره در آن ریخته و به‌وسیلۀ آن به قالب‌ها منتقل شود

پاتیل

دیکشنری فارسی به عربی

فرن , قدر

پاتیل

دیکشنری فارسی به انگلیسی

caldron, drunk, drunken, pissed, pot, vat

جست‌وجوی هم‌آوا

خوست

atoll

واژه‌های مصوب فرهنگستان

آب‌سنگ‌های مرجانی حلقوی که بر روی برجستگی‌های آتشفشانی در آب‌های آزاد گرم رشد می‌کنند و غالباً در میان خود کولاب (lagoon) ایجاد می‌کنند

غرقه‌خوست

drowned atoll

واژه‌های مصوب فرهنگستان

خوستی که در زیر سطح آب قرار دارد

پاتال، پاتیل

گویش تهرانی

پیر و سالخورده

حثیل

لغت‌نامه دهخدا

حثیل . [ ح ِ ی َ ] (ع ص ) کوتاه بالا. || (اِ) نوعی از درخت کوهی . ج ، حثائل . || مرد کاهل . || کودک بدخوار تبه حال . (منتهی الارب ).

حتل

لغت‌نامه دهخدا

حتل . [ح َ / ح ِ ] (ع اِ) عطا. || بلایه از هر چیزی . || مانند. همتا. حاتل . (منتهی الارب ).

جست‌وجوی مشابه

پاتیلچه

لغت‌نامه دهخدا

پاتیلچه . [ چ َ / چ ِ ] (اِ مصغر) پاتیل خرد. تیانچه : و از آنجا در پاتیلچه ٔ صحت عزم افکن و آب حیا و شرم بر او ریز. (تفسیر ابوالفتوح رازی ). || روغن مقدس ، و آن ترکیب مطبوخی است که از چند چیز بهم آمیخته ترتیب دهند.

پاتیله

لغت‌نامه دهخدا

پاتیله . [ ل َ/ ل ِ ] (اِ) طنجیره . (فرهنگ اسدی ). لوید. پاتیل خرد. پاتیلچه . فاثور. (منتهی الارب ). طنجره . (اوبهی ). طنجیر. تیان . پاتله . هیطله . دیگ حلواپزان : خایگان تو چو کابیله شده ست رنگ او چون کون پاتی