پالونه

pālune

معنی

۱. کفگیر.
۲. ظرف سوراخ‌سوراخ که چیزی در آن صاف کنند؛ صافی؛ آبکش؛ ترشی‌پالا: ◻︎ دیده پالونه سرشک امل/ طبع پیمانهٴ عذاب شدست (جمال‌الدین عبدالرزاق: مجمع‌الفرس: پالونه).

جست‌وجوی دقیق

پالونه

لغت‌نامه دهخدا

پالونه . [ ن َ / ن ِ ] (اِ مرکب ) پالوانه . (برهان ). پالاوان . پالاون . پالونیه . ترشی پالا. سماق پالا. آلتی که بدان چیزها را صافی کنند و بپالایند. غلل . (دهار). ناطب . ناطبه . منطب . مصفاة. (دهار) (تفلیسی ). آبکش . پرویزن . صافی . جایگاهی ا

پالونه

فرهنگ فارسی عمید

۱. کفگیر.۲. ظرف سوراخ‌سوراخ که چیزی در آن صاف کنند؛ صافی؛ آبکش؛ ترشی‌پالا: ◻︎ دیده پالونه سرشک امل/ طبع پیمانهٴ عذاب شدست (جمال‌الدین عبدالرزاق: مجمع‌الفرس: پالونه).

پالونه

دیکشنری فارسی به انگلیسی

alembic, colander, filter, sieve, strainer

پالونه

فرهنگ فارسی معین

(نِ) (اِمر.) نک پالاوَن .

پالونه

گویش تهرانی

کَوَل قنات

جست‌وجوی هم‌آوا

علونة

لغت‌نامه دهخدا

علونة. [ ع َل ْ وَ ن َ ] (ع مص ) عنوان کردن کتاب و دیباچه نوشتن بر آن . (از ناظم الاطباء). رجوع به عِلوان شود: علونت الکتاب ؛ بر کتاب عنوان گذاردم . (از لسان العرب ).

آلونه

لغت‌نامه دهخدا

آلونه . [ ن َ / ن ِ ] (اِ مرکب ) مخفف آلگونه . غازه . سرخی .

آلگونه

لغت‌نامه دهخدا

آلگونه . [ ن َ / ن ِ ] (اِ مرکب ) آلغونه . سرخی که زنان درروی مالند زینت را. سرخه . غازه . سرخاب : آن بناگوش کز صفا گوئی برکشیده ست آلگونه بسیم .شهید.