لغتنامه دهخدا
پانار. [ رُ ] (اِخ ) رودی به ایتالیا در جلگه ٔ «پو» و آن از کوه رُندینایا سرچشمه گیرد و از نزدیک مُدِن گذرد و به فینال رسد و از آنجا به دو شاخه منقسم شود شاخه ای متوجه جلگه ٔ پو گردد و شاخه ٔ دیگر بجانب فرّار جریان یابد و آن شاخه ای که در جلگه ٔ پو جاریست پریمارُ نام دارد. طو