پاک بین

pākbin

معنی

۱. آن‌که با نظر پاک بنگرد؛ پاک‌بیننده؛ نیک‌بین.
۲. آن‌که به کسی یا امری بدگمان نباشد.

جست‌وجوی دقیق

پاک بین

لغت‌نامه دهخدا

پاک بین . (نف مرکب ) آنکه نظری پاک دارد. آنکه عمل کسان را حمل به صحّت کند : کدورت از دل حافظ ببرد صحبت دوست صفای همت پاکان و پاک بینان بین .حافظ.

پاک بین

فرهنگ فارسی عمید

۱. آن‌که با نظر پاک بنگرد؛ پاک‌بیننده؛ نیک‌بین.۲. آن‌که به کسی یا امری بدگمان نباشد.

جست‌وجوی هم‌آوا

بازتاب عُق‌زنی

gag reflex

واژه‌های مصوب فرهنگستان

واکنش غیرارادی نوزاد هنگامی که یک شیء سفت به بخش پسین دهان او برخورد می‌کند

ماس

AuC/AC 3

کنش گفتاری مستقیم

direct speech act, speech act

واژه‌های مصوب فرهنگستان

گفته‏ای که با بیان آن کنشی همچون امر یا تهدید یا ترغیب محقق می‏شود متـ . کنش گفتاری speech act

هِق هِق، هِق و هِق

نمایش تک‌پرده

one-act play, one-act drama

جست‌وجوی مشابه

پاک بینی

جست‌وجوی متن

erasable

پاک اندرون

پاک درون

پاکیزه تخم

پاکیزه طبع

جست‌وجوی هم‌آغاز

پاک

لغت‌نامه دهخدا

پاک . (اِخ ) جزیره ای از جزایر پلی نِزی که از شرقی ترین اراضی اقیانوسیه است . این جزیره به مساحت 118 هزارگز مربع و دارای 250 تن سکنه است و چون در روز عید پاک سال 1722م .<span

پاک

پاک . (ص ) طاهر. طاهرة. طهور. نمازی . طیّب . طیّبة. نقی ّ. نقیّة. زَکی . بی آلایش .مُطیَّب . مُطَهّر. مُنَقّح . پاکیزه . نظیف . نظیفة. مهذّب . مهذّبة. نزه . نَزهة. نزیه . نزیهة: مُنَزّه . مقابل : پلید. ناپاک . شوخ . شوخگن . نجس . رجس : بگویش که من

پاک

لغت‌نامه دهخدا

پاک . (فرانسوی ، اِ) یا عید پاک . عید فصح . باغوث . پاسکا. عید بزرگ یهود که هر سال در چهاردهمین روز از نخستین ماه قمری به یاد خروج قوم بنی اسرائیل از مصر برپا میدارند و در چهاردهمین روز از دومین ماه قمری هر سال نیزیهودان جشن پاک را بنام دومین پاک می گیرند تا بیماران یا مسافرا

پاک

گویش بختیاری

1. پاک؛ 2. تمام، همه. pâk xordesun> تمامش را خورد> .

پاک

فرهنگ فارسی عمید

۱. [مجاز] بی‌آلایش؛ بی‌غش.۲. پاکیزه؛ طاهر.۳. [مجاز] صاف.۴. [مجاز] عفیف؛ پرهیزکار؛ درستکار.۵. (قید) تمام؛ همه؛ یکسر؛ یکسره:◻︎ هرکه پرهیز و زهد و علم فروخت / خرمنی گرد کرد و پاک بسوخت (سعدی: ۱۷۰).&lang; پاک باختن: همه را باختن؛ همه‌چیز خود را از دست دادن.&lang; پاک

جست‌وجوی هم‌قافیه

دامن پاک

لغت‌نامه دهخدا

دامن پاک . [ م َ ] (ص مرکب ) پاکدامن . عفیف . مقابل آلوده دامن و دامن آلوده . مقابل تردامن .

دست پاک

لغت‌نامه دهخدا

دست پاک . [ دَ ] (ص مرکب ) پاک دست . آنکه دستش پاک باشد. || کنایه از پرهیزگار و متدین . (برهان ) (آنندراج ). پارسا و پاکدامن . (ناظم الاطباء). || دست خالی و فقیر. (از برهان ) (آنندراج ). || (اِ مرکب ) دستمال . (برهان ) (آنندراج ). دستمال و روپاک . (ناظم الاطباء).

دل پاک

لغت‌نامه دهخدا

دل پاک . [ دِ ل ِ ] (ترکیب وصفی ، اِ مرکب ) دل روشن و بی غل و غش و دور از و ناراستی : بزرگ امید گفت ای پیش بین شاه دل پاکت ز هر نیک و بد آگاه .نظامی .

دل پاک

لغت‌نامه دهخدا

دل پاک . [ دِ] (ص مرکب ) پاکدل . که دلی پاک دارد. که قلبی صاف دارد. با دلی صافی . با ضمیر تابناک و دور از آلودگی .

تاپاک

لغت‌نامه دهخدا

تاپاک . (اِ) طپیدن و اضطراب و بیقراری . (برهان ) (آنندراج ) (انجمن آرا) (جهانگیری ). بیقراری و تب داشتن و مصدر آن تپیدن وبطاء معرب است . (آنندراج ) (انجمن آرا) : از غم و غصه دل دشمنت بادگاه در تاپاک و گاهی در سنخج . علی من

درپیوند

بیشتر بدانید

پاک بین

pākbin

معنی

جست‌وجوی دقیق

لغت‌نامه دهخدا

فرهنگ فارسی عمید

جست‌وجوی هم‌آوا

واژه‌های مصوب فرهنگستان

واژه‌های مصوب فرهنگستان

واژه‌های مصوب فرهنگستان

گویش تهرانی

واژه‌های مصوب فرهنگستان

جست‌وجوی مشابه

لغت‌نامه دهخدا

جست‌وجوی متن

دیکشنری انگلیسی به فارسی

فرهنگ فارسی عمید

فرهنگ فارسی عمید

فرهنگ فارسی عمید

فرهنگ فارسی عمید

جست‌وجوی هم‌آغاز

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

گویش بختیاری

فرهنگ فارسی عمید

جست‌وجوی هم‌قافیه

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا