پاکنهلغتنامه دهخداپاکنه . [ ک َ ن َ / ن ِ ] (اِ مرکب ) آنجایی از تون که گلخن تاب ایستد تیز کردن آتش را.
پاکنهفرهنگ فارسی معین(کَ نِ یا نَ) (اِمر.) 1 - جای پا یا پله ای که در کاریز و قنات و مانند آن کنده باشند. 2 - جایی از تون که تونتاب برای تیز کردن آتش ایستد.
حقنةلغتنامه دهخداحقنة. [ ح َ ن َ ] (ع اِ) نوعی از درد شکم . ج ، اَحقان . (منتهی الارب ) (اقرب الموارد).
حقنةلغتنامه دهخداحقنة. [ ح ُ ن َ ] (ع مص ) فروبردن مایعی از مخرج زیرین به معده تا سده ها و بادها بگشاید. با دستور یعنی محقنه از فروسوی مایعی را به معده درآوردن . احتقان . تنقیه کردن . اماله کردن . || (اِ) داروی ریختنی با محقنه . هر دوا که بیمار را از زیر دهند. (اقرب الموارد). ج ، حُقَن . (مهذ
آکنهلغتنامه دهخداآکنه . [ ک َن َ / ن ِ ] (اِ) آنچه از پشم و پنبه و لاس و پر و جز آن میان ابره و آستر قبا و لحاف و نهالین و مانند آن آکنند. حَشو. چغبت . چغبوت . آکین . آگین : شدزمستان و ز جودت بنه ای میخواهم ابره و آستر و آکنه ا
اقنعلغتنامه دهخدااقنع.[ اَ ن َ ] (ع ص ) شتری که در سر آن بلندی و در کرانه ٔ گردن وی پستی باشد. (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء).
