پخپخوفرهنگ فارسی عمیدفشار و مالشی که با سر انگشتان به زیر بغل یا پهلوی کسی بدهند تا به خنده آید؛ پخلوچه؛ پخلیچه؛ غلغلک.
پخلیچهلغتنامه دهخداپخلیچه . [ پ َ / پ ِ چ َ / چ ِ ] (اِ) پخپخو. غلغلج . غلفچ . پخلیجه . پخلوجه . پخلوچه . غِلغلَک . پخلِچه . غِلغلی .
پخ پخولغتنامه دهخداپخ پخو. [ پ َ / پ ِ خ ْ پ َ / پ ِ ] (اِ)پِخلوُچَه . پِچلیچه . غلغلیچ . غلملیچ . (رشیدی ). غلفچ . غلمچ . قلفچه . غلغلک . غلغلی . و آن چنانست که انگشت در زیر بغل کسی کنند و بنوعی بجنبانند که بخنده افتدیا کف پای