پرخوابلغتنامه دهخداپرخواب . [ پ ُ خوا / خا ] (ص مرکب ) نَوّام . ضُجعه .جُثمه . آنکه بسیار خسبد. مقابل کم خواب : یافه کم گوی ای سنائی مدح او کز روی عقل هیچ پرخوابی نجسته ست از طبیبان کوکنار.سنائی . ||