لغت‌نامه دهخدا
باکیاک . [ ] (اِخ ) نام یک تن از مشاهیر موالی ترک در قرون اولیه ٔ اسلامی . در مقدمه ٔ ابن خلدون آمده است : همینکه دولت به مرحله ٔخودکامگی و ممانعت کردن عرب از دست اندازی به فرمانروائی ممالک و شهرهای بزرگ رسید وزارت باقوام غیر عرب و نمک پروردگان برگزیده اختصاص یافت مانند برمکی
