پروریدنلغتنامه دهخداپروریدن . [ پ َرْ وَ دَ ] (مص ) پروردن . پروراندن . پرورانیدن . تیمار کردن . پرورش دادن . تربیت کردن . بار آوردن . بزرگ کردن . ترشیح . تعلیم . تأدیب : یوز را هرچند بهتر پروری چون یکی خشم آورد کیفر بری . رودکی .مار
پروردنلغتنامه دهخداپروردن . [ پ َرْ وَ دَ ] (مص ) پروراندن . پروریدن . پرورانیدن . پرورش کردن . پرورش دادن .تنبیت . تربیت کردن . رب ّ. تربیت . (تاج المصادر بیهقی ). ترشیح . (تاج المصادر). تأدیب . تعلیم کردن . آموختن . فرهنجیدن . بزرگ کردن . بار آوردن (چنانکه طفلی را) :
پروردنفرهنگ فارسی عمید۱. پروراندن؛ پرورش دادن: ◻︎ مار را هر چند بهتر پروری / چون یکی خشم آورد کیفر بری (رودکی: ۵۱۱)، ◻︎ یکی بچهٴ گرگ می‌پرورید / چو پرورده شد خواجه بر هم درید (سعدی۱: ۱۸۹).۲. تربیت کردن.۳. فربه ساختن.۴. [مجاز] آماده کردن.
درویش پروریدنلغتنامه دهخدادرویش پروریدن . [ دَرْ پ َرْ وَ دَ ] (مص مرکب ) عنایت و توجه به درویشان کردن . پرورش درویشان : گوئی برفت حافظ از یاد شاه یحیی یا رب بیادش آور درویش پروریدن .حافظ.
خویشتن پروریدنلغتنامه دهخداخویشتن پروریدن . [ خوی / خی ت َ پ َرْ وَ دَ ] (مص مرکب ) خویشتن پروردن . تربیت نفس . خود پروردن . خویشتن پروری کردن . || تن پروردن . خوشگذرانی کردن . تن پروریدن .
گیتی پروریدنلغتنامه دهخداگیتی پروریدن . [ پ َرْ وَ دَ ] (مص مرکب ) ترتیب کردن و پروراندن گیتی . نظم و ترتیب دادن گیتی .
بنده پروریدنلغتنامه دهخدابنده پروریدن . [ ب َ دَ / دِ پ َرْ وَ دَ ] (مص مرکب ) بنده پروردن : با خداوندگاری اوفتادیم کش سر بنده پروریدن نیست .سعدی .
خیال ساختنلغتنامه دهخداخیال ساختن . [ خ َ / خیا ت َ ] (مص مرکب ) خیال پروریدن . خیال پختن . اندیشه و توهم کردن . خیال کردن .
پرورش دادنلغتنامه دهخداپرورش دادن . [ پ َرْ وَ رِ دَ ] (مص مرکب ) پروردن . پروریدن . پروراندن . پرورانیدن . تربیت کردن . بزرگ کردن . تأدیب . تعلیم . اِلماظ. ترشیح . تیمار کردن . پرستاری کردن . مراقبت کردن : و ایزد تعالی آفتاب را از نور بیافرید و آسمانها و زمینها را بدو پرور
نزیزلغتنامه دهخدانزیز. [ ن َ ] (ع ص ) خواهان . شهوتمند. (منتهی الارب ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء). شهوان . (اقرب الموارد) (المنجد). || زیرک . || خوش طبع. (منتهی الارب ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء). ظریف . (اقرب الموارد). || هو نزیزالشر؛ او به بدی چسپان و ملازم است . (منتهی الارب ). هو نزیز شر؛ ا
تربیت کردنلغتنامه دهخداتربیت کردن .[ ت َ ی َ ک َ دَ ] (مص مرکب ) پرورش دادن و کردن و تعلیم کردن . (ناظم الاطباء). پروردن . پروریدن . (یادداشت بخط مرحوم دهخدا). رجوع به تربیت و تعلیم شود : یکی از وزرا پسری کودن داشت ، پیش دانشمندی فرستاد که مر این را تربیت کن مگر عاقل شود. (گ
درویش پروریدنلغتنامه دهخدادرویش پروریدن . [ دَرْ پ َرْ وَ دَ ] (مص مرکب ) عنایت و توجه به درویشان کردن . پرورش درویشان : گوئی برفت حافظ از یاد شاه یحیی یا رب بیادش آور درویش پروریدن .حافظ.
خویشتن پروریدنلغتنامه دهخداخویشتن پروریدن . [ خوی / خی ت َ پ َرْ وَ دَ ] (مص مرکب ) خویشتن پروردن . تربیت نفس . خود پروردن . خویشتن پروری کردن . || تن پروردن . خوشگذرانی کردن . تن پروریدن .
گیتی پروریدنلغتنامه دهخداگیتی پروریدن . [ پ َرْ وَ دَ ] (مص مرکب ) ترتیب کردن و پروراندن گیتی . نظم و ترتیب دادن گیتی .
بنده پروریدنلغتنامه دهخدابنده پروریدن . [ ب َ دَ / دِ پ َرْ وَ دَ ] (مص مرکب ) بنده پروردن : با خداوندگاری اوفتادیم کش سر بنده پروریدن نیست .سعدی .
