سرمولغتنامه دهخداسرمو. [ س َ رِ ] (ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) بمجاز بمعنی ذره ای . جزیی : سال جهان گرچه بسی درگذشت از سر مویش سرمو کم نگشت . نظامی .گروهی ضعیفان دین پروریم سرمویی از راستی نگذریم .نظامی .<