لغت‌نامه دهخدا
شکاز. [ ش َک ْ کا ] (ع ص ) آنکه او را از سخن گفتن به زنان انزال آیدش بی آنکه مخالطت کند. || آنکه نزد جماع حدث کند و پیش از ادخال انزال نماید. (منتهی الارب ) (آنندراج ) (از ناظم الاطباء). || آنکه بر شراب بدخویی و جنگجویی کند. (منتهی الارب ) (آنندراج ). کسی که چون مست شود بدخوی
