پشتوار

poštvār

معنی

۱. پشتیبان؛ پشت‌وپناه.
۲. (اسم) = پشتواره

مترادف

پشتیبان، مددکار، معین، یار، یاور

جست‌وجوی دقیق

پشتوار

لغت‌نامه دهخدا

پشتوار. [ پ ُ ] (ص مرکب ) پشتیبان باشد. (فرهنگ جهانگیری ). پشتدار. پشتوان . یاریگر : نه مار را مدد و پشتوار موسی ساخت نه لحظه لحظه زعین جفا وفا سازد.مولوی (از فرهنگ جهانگیری ).

پشتوار

فرهنگ فارسی عمید

۱. پشتیبان؛ پشت‌وپناه.۲. (اسم) = پشتواره

پشتوار

جست‌وجوی هم‌آوا

ستوار

ستوار. [ س ُت ْ ] (ص ، ق ) مخفف استوار یعنی مضبوط و محکم . (برهان ) (آنندراج ) (انجمن آرا) : هر که فردای خویش را نگریدچنگ در دامن تو زد ستوار. فرخی .هزار طرف بیک میخ و هیچ از او نه پدیدبزیر طرف سپاریده میخ را س

ستوار

فرهنگ فارسی عمید

= استوار

ستوار

دیکشنری فارسی به انگلیسی

upright

شثور

لغت‌نامه دهخدا

شثور. [ ش ُ ] (ع اِ) ج ِ شِثر؛ کرانه ٔ کوه . رجوع به شثر شود.

شطور

لغت‌نامه دهخدا

شطور. [ ش َ ] (ع ص ) گوسپندی که یک پستان وی خشک و یکی با شیر باشد و یا یک پستان وی درازتر از دیگری بود. (از منتهی الارب ) (آنندراج ) (از اقرب الموارد) (ناظم الاطباء). گوسفند که یک پستانش شیر ندهد. ج ، شُطُر. (مهذب الاسماء). || جامه ای که یک طرف عرض آن درازتر باشد. (منتهی الار

جست‌وجوی مشابه

پشتواره

لغت‌نامه دهخدا

پشتواره . [ پ ُ رَ / رِ ] (اِ مرکب ) مقداری باشد از هر چیز که یک کس به پشت تواند برداشت و از جائی بجائی تواند برد و آنرا پشتاره نیز گویند. (از فرهنگ جهانگیری ) (غیاث اللغات ). آن مقدار باشداز بار که بدوش و پشت برتوان گرفت . (صحاح الفرس ). آنچ

پشتواره

فرهنگ فارسی عمید

باری که بتوان آن را به پشت برداشت؛ پشته؛ کوله‌بار.

پشتواره

دیکشنری فارسی به انگلیسی

back, backpack, brace, support

پشتواره

فرهنگ فارسی معین

(پُ رِ) (اِمر.) آن اندازه بار که با پشت توان حمل کرد.

پشتواره

گویش تهرانی

کوله پشتی

جست‌وجوی متن

مددکار

فرهنگ مترادف و متضاد

پشتوار، پشتیبان، پشتیوان، پیشکار، حامی، خادم، دستگیر، دستیار، ظهیر، معاون، معین، ناصر، نصیر، یار، یاریگر، یاور، یاریدهنده

پشتاره

لغت‌نامه دهخدا

پشتاره . [ پ ُ رَ / رِ ] (اِ مرکب ) مخفف پشتواره است و آن مقداری باشد از هر چیز که به پشت توان برداشت . (برهان قاطع). پشتوار. (فرهنگ شعوری ). پشت باره . کوله بار. بسته که به پشت توان کشید. بار. حمل : اِبالةو اُبالة؛ پشتاره ٔ کلان از هیزم . بُ

پشتدار

لغت‌نامه دهخدا

پشتدار. [ پ ُ ] (نف مرکب ) پشتوان . پشتیبان . پشت و پناه . یاریگر. مددکار. پشتوار : ور همی بیند چرا نبود دلیرپشتدار و جان سپار و چشم سیر. مولوی .نه مار را مدد و پشت دار موسی خواست نه لحظه لحظه ز عین جفا وفا ساز

وار

لغت‌نامه دهخدا

وار. (پسوند) مانند. شبه . نظیر. (برهان ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء) (جهانگیری ). واره . (جهانگیری ) (آنندراج ). وش . (یادداشت مؤلف ). وار به این معنی گاهی به صفت ملحق میشود و اغلب قید میسازد چون متنکروار و عاجزوار و گاهی به اسم عام می پیوندد وصفت یا قید می سازد چون فرزندوار،

جست‌وجوی هم‌آغاز

پشتواره

لغت‌نامه دهخدا

پشتواره

فرهنگ فارسی عمید

باری که بتوان آن را به پشت برداشت؛ پشته؛ کوله‌بار.

پشتواره

دیکشنری فارسی به انگلیسی

back, backpack, brace, support

پشتواره (معماری)

دیکشنری فارسی به انگلیسی

buttress

پشتواره بودن

دیکشنری فارسی به انگلیسی

support

درپیوند

بیشتر بدانید

پشتوار

poštvār

معنی

مترادف

جست‌وجوی دقیق

لغت‌نامه دهخدا

فرهنگ فارسی عمید

فرهنگ فارسی معین

فرهنگ مترادف و متضاد

جست‌وجوی هم‌آوا

لغت‌نامه دهخدا

فرهنگ فارسی عمید

دیکشنری فارسی به انگلیسی

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

جست‌وجوی مشابه

لغت‌نامه دهخدا

فرهنگ فارسی عمید

دیکشنری فارسی به انگلیسی

فرهنگ فارسی معین

گویش تهرانی

جست‌وجوی متن

فرهنگ مترادف و متضاد

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

جست‌وجوی هم‌آغاز

لغت‌نامه دهخدا

فرهنگ فارسی عمید

دیکشنری فارسی به انگلیسی

دیکشنری فارسی به انگلیسی

دیکشنری فارسی به انگلیسی