پشه

paš[š]e

معنی

حشره‌ای ریز و بال‌دار از خانوادۀ مگس که نیشی خرطوم‌مانند دارد و بدن انسان را نیش می‌زند؛ سارخک؛ سارشک.
⟨ پشهٴ مالاریا: (زیست‌شناسی) پشۀ ناقل بیماری مالاریا که بیشتر در کناره‌های آب‌های راکد و باتلاق‌ها یافت می‌شود؛ آنوفل.

جست‌وجوی دقیق

پشه

فرهنگ فارسی عمید

حشره‌ای ریز و بال‌دار از خانوادۀ مگس که نیشی خرطوم‌مانند دارد و بدن انسان را نیش می‌زند؛ سارخک؛ سارشک.&lang; پشهٴ مالاریا: (زیست‌شناسی) پشۀ ناقل بیماری مالاریا که بیشتر در کناره‌های آب‌های راکد و باتلاق‌ها یافت می‌شود؛ آنوفل.

پشه

لغت‌نامه دهخدا

پشه . [ پ َ ش َ / ش ِ / پ َش ْ ش َ / ش ِ ] (اِ) نوعی از حشرات دیپ تر نموسر که نیش آن ناقل بعض بیماریهاست . موشه . (لغت نامه ٔ اسدی ). سارخک . سارشک . سپیدپر. دَر. (برهان قاطع

پشه

دیکشنری فارسی به عربی

بعوضة

پشه

دیکشنری فارسی به انگلیسی

mosquito

پشه

دیکشنری فارسی به ترکی

sivrisinek

جست‌وجوی هم‌آوا

سایه‌انداز

shed

واژه‌های مصوب فرهنگستان

بخشی که برای افزایش فاصلة خزشی از تنة مقره بیرون زده است

ماست سویا

soy yoghurt

واژه‌های مصوب فرهنگستان

فراورده‌ای با بافت خامه‌ای که از شیر سویا تهیه می‌شود و جانشینی است برای پنیر خامه‌ای و خامۀ ترش

سه‌هشت‌وجهی سه‌گوشه‌ای، سه‌هشت وجهی سه‌گوش

trigonal trisoctahedron

واژه‌های مصوب فرهنگستان

← سه‌هشت‌وجهی

سیه پیسه

لغت‌نامه دهخدا

سیه پیسه . [ ی َه ْ س َ / س ِ ] (ص مرکب ) سیاه پیسه . آنکه خال سفید و لکه سفید داشته باشد : این باز سیه پیسه نگر بی پر و چنگال کو هیچ نه آرام همی گیرد و نه هال .ناصرخسرو.

شه شه

لغت‌نامه دهخدا

شه شه . [ ش َه ْ ش َه ْ ] (اِ مرکب ) مخفف شاه شاه که در اصطلاح شطرنج آنرا کش گویند : گفت شه شه وآن شه کبر آورش یک به یک شطرنج برزد بر سرش .مولوی .

جست‌وجوی مشابه

پشه‌بند

گویش تهرانی

پرده نازک دور تخت در تابستان

پشهبند

گویش اصفهانی

تکیه ای: pašaband طاری: pašaband طامه ای: pašeband طرقی: pašaband کشه ای: pašaband نطنزی: pašeband

پشهبند

گویش خلخال

اَسکِستانی: punəš dân دِروی: puniš dân شالی: punəš dân کَجَلی: paša band کَرنَقی: pinəš dân کَرینی: piniš dân کُلوری: punəš dân گیلَوانی: pinaš dân لِردی: pinəš band

پشهبند

گویش کرمانشاه

کلهری: paxša ban گورانی: paxša ban سنجابی: paxša ban کولیایی: paxša ban زنگنه‌ای: paxša ban جلالوندی: paxša ban زوله‌ای: paxša ban کاکاوندی: paxša ban هوزمانوندی: paxša ban

قلعه پشه

لغت‌نامه دهخدا

قلعه پشه . [ ق َ ع َ پ َ ش ِ ] (اِخ ) از دههای تنکابن است . (ترجمه ٔ مازندران و استرآباد رابینو ص 145).

جست‌وجوی متن

سارخک دار

فرهنگ فارسی عمید

درخت پشه‌غال که پشه را به خود جلب می‌کند و در آن پشۀ بسیار وجود دارد؛ درخت پشه؛ درخت پشه‌دار؛ نارون.

mosquito fern

دیکشنری انگلیسی به فارسی

پشه پشه

mosquitoes

دیکشنری انگلیسی به فارسی

پشه ها، پشه

mosquitos

دیکشنری انگلیسی به فارسی

پشه ها، پشه

آنوفل

فرهنگ فارسی عمید

= پشه &lang; پشۀ مالاریا

جست‌وجوی هم‌آغاز

پشه پران

لغت‌نامه دهخدا

پشه پران . [ پ َ ش َ / ش ِ پ َ ] (اِ مرکب ) نوعی بادزن که از مویهای افشان سازند و بر سر چوب کنند برای راندن پشه و مگس .

پشه خاکی

لغت‌نامه دهخدا

پشه خاکی . [ پ َ ش َ / ش ِ ] (ترکیب وصفی ، اِ مرکب ) پشه ای خرد که نیش آن سخت دردناک و خارش آور است . قِرقِس .

پشه بند

لغت‌نامه دهخدا

پشه بند. [ پ َ ش َ / ش ِ ب َ ] (اِ مرکب ) خانه ای از قماش تُنُک که محفوظ ماندن از نیش پشه را در آن خسبند. پشه دان . ستاره . ستار. (برهان ).پشه خانه . کِلّه . (منتهی الارب ) (زمخشری ). ناموسیة.

پشه بندی

لغت‌نامه دهخدا

پشه بندی . [ پ َ ش َ / ش ِب َ ] (ص نسبی ) منسوب به پشه بند. پارچه ٔ پشه بندی . یاپشه بندی ، پارچه ٔ رقیق و تُنُک برای ساختن پشه بند.

پشه خانه

لغت‌نامه دهخدا

پشه خانه . [ پ َ ش َ / ش ِ ن َ / ن ِ ] (اِ مرکب )خانه مانندی است از پرده ٔ تنک و چادر رقیق که محفوظ ماندن از نیش پشه را در آن خسبند. پشه بند. پشه دان . ستاره . کِلَّه . (زمخشری ) (مهذب الاسماء). || نام درخت س

جست‌وجوی هم‌قافیه

خرپشه

لغت‌نامه دهخدا

خرپشه . [ خ َ پ َ ش َ یا ش ِ ] (اِ مرکب ) مگس و خرمگس . (از ناظم الاطباء).

شپشه

لغت‌نامه دهخدا

شپشه . [ ش ِ پ ِ ش َ / ش ِ ] (اِ مصغر) حشره ٔ کوچکی است شبیه به شپش معمولی انسان ولی قدری از آن کوچکتر است و بیشتر به موهای ناحیه ٔ زهار و شرمگاه و زیر بغل حمله میکند و پاهایش دارای قلابهای قوی است که به بدن میچسبد و جدا کردنش مشکل است و در م

سپشه

لغت‌نامه دهخدا

سپشه . [ س ُ پ ُ ش َ / ش ِ ] (اِ) مثل شپش . (آنندراج ). رجوع به سپش شود. شپشه .(ناظم الاطباء). || عدس . (ناظم الاطباء).

قلعه پشه

لغت‌نامه دهخدا

قلعه پشه . [ ق َ ع َ پ َ ش ِ ] (اِخ ) از دههای تنکابن است . (ترجمه ٔ مازندران و استرآباد رابینو ص 145).

آغال پشه

لغت‌نامه دهخدا

آغال پشه . [ پ َش َ / ش ِ ] (اِ مرکب ) نام درختی که آن را به عربی شجرةالبق گویند. پشه غال . سارخکدار. سارشکدار. لامشگر. کژم . کنجک . ناژین . پشه خار. پشه دار. دردار. و نام دیگرآن سده است . و خریطه گونه ها بر آن پدید آید که پشه در آن جای دارد

درپیوند

بیشتر بدانید

پشه

paš[š]e

معنی

جست‌وجوی دقیق

فرهنگ فارسی عمید

لغت‌نامه دهخدا

دیکشنری فارسی به عربی

دیکشنری فارسی به انگلیسی

دیکشنری فارسی به ترکی

جست‌وجوی هم‌آوا

واژه‌های مصوب فرهنگستان

واژه‌های مصوب فرهنگستان

واژه‌های مصوب فرهنگستان

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

جست‌وجوی مشابه

گویش تهرانی

گویش اصفهانی

گویش خلخال

گویش کرمانشاه

لغت‌نامه دهخدا

جست‌وجوی متن

فرهنگ فارسی عمید

دیکشنری انگلیسی به فارسی

دیکشنری انگلیسی به فارسی

دیکشنری انگلیسی به فارسی

فرهنگ فارسی عمید

جست‌وجوی هم‌آغاز

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

جست‌وجوی هم‌قافیه

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا