۱. طاقی که با آجر، چوب، یا فلز بر روی رودخانه، دره، خیابان، و امثال آن درست کنند تا بتوان از روی آن عبور کرد؛ پول؛ خدک.
۲. (ورزش) در کُشتی، وضع و حالتی از بدن که کشتیگیر سر و کف پاهای خود را روی زمین بگذارد و سینه و شکم را بالا نگه دارد تا شانههایش به زمین نرسد.
〈 پل صراط: پلی بسیارطولانی و باریکتر از موی بر فراز دوزخ که در قیامت باید از آن عبور کنند تا به بهشت رسند
〈 پل معلق: پلی که پایه ندارد و در دو طرف آن دو آهن قوسیشکل قرار میدهند و سرهای آنها را بر روی زمین یا بر روی کوه محکم میکنند و خود پل را بهوسیلۀ میلههای ضخیم به آن آهنها آویزان میکنند.
جسر، خدک، قنطره