پولادترگلغتنامه دهخداپولادترگ . [ ت َ ] (ص مرکب ) که ترگ از پولاد دارد. آهنین خود : بگوش جوانان پولادترگ زبان سنان گفت پیغام مرگ .(از حبیب السیر).
پولادترگفرهنگ فارسی عمیدجنگجویی که خود پولادین بر سر دارد: ◻︎ ز پولادترگ اندر آمد به فرق / به دریای خون شد تن خسته غرق (نظامی۵: ۹۷۴).