ترجمه مقاله

پژپژ

požpož

آهنگ یا لفظی که چوپان با آن بز را پیش خود بخواند و نوازش کند: ◻︎ نشود دل به حرف قرآن به / نشود بز به پژپژی فربه (سنائی: لغت‌نامه: پژپژ).

بچ بچ

لغت‌نامه دهخدا

بچ بچ . [ ب ُ ب ُ ] (اِ صوت مرکب ) حرف زدنی باشد در نهایت آهستگی و سرگوشی را نیز گویند. (برهان قاطع). پژپژ. (آنندراج ). سخنی باشد که پوشیده از مردم گویند. بیخ گوشی . امروز پِچ پِچ گویند. (حاشیه ٔ برهان قاطع چ معین ). سرگوشی . نجوا. (ناظم الاطباء). || لفظی است که شبانان بز را

پچ پچ

فرهنگ فارسی عمید

۱. صدا و آواز دو تن که آهسته با یکدیگر سخن گویند.۲. سخن زیر لب و آهسته.۳. ‹پژپژ› آهنگ یا لفظی که شبان با آن‌ بز را پیش خود بخواند و نوازش کند: ◻︎ سخن شیرین از زُفت نیاید بر / بز به پچ‌پچ بر، هرگز نشود فربه (رودکی: صحاح‌الفرس: پچ‌پچ).⟨ پچ‌پچ کردن: (مصدر لازم) زیر لب و آهسته با

ترجمه مقاله