رنبهلغتنامه دهخدارنبه . [رُم ْ / رَم ْ ب َ / ب ِ ] (اِ) موی زهار. (برهان ) (آنندراج ). رمکان . رنب . روم . رومه . (برهان ) : آنگاه که من هجات گویم تو ریش کنی زن تو رنبه .
قلعه رنبهلغتنامه دهخداقلعه رنبه . [ ق َ ع َ ؟ ] (اِخ ) در تنگ رنبه است و قلعه ای است سخت استوار و بزرگوار و هوایی خوش دارد. (فارسنامه ٔ ابن البلخی چ کمبریج ص 159).
تنگ رنبهلغتنامه دهخداتنگ رنبه . [ ت َ رَم ْ ب َ ] (اِخ ) ناحیه ای در دارابگرد که قلعه ٔ استوار رنبه در آن واقع است . رجوع به فارسنامه ٔ ابن البلخی چ لیسترانج و نیکلسون ص 131 و 159 شود.