لغتنامه دهخدا
سنگه . [ س َ گ َ / گ ِ ] (اِ) خارپشتی که خارهای خود را مانند تیر اندازد. (برهان ) (آنندراج ). خارپشت . (اوبهی ) (مجمع الفرس ). جانوری است از سگ کوچکتر خارهای چون تیر دارد و بمردم اندازد. (صحاح الفرس ) تشی . سفر. مرزنگوش . پیهن . (یادداشت بخط
