پیچه

piče

معنی

روبندۀ زنان به رنگ سیاه که از یال و دم اسب بافته می‌شود و بعضی زنان مسلمان در خارج از منزل به چهرۀ خود می‌زنند.

مترادف

۱. برقع، حجاب، روبند، نقاب
۲. زلف، گیسو، مرغول
۳. پیشانی

جست‌وجوی دقیق

پیچه

لغت‌نامه دهخدا

پیچه . [ چ َ / چ ِ ] (اِ) قسمی روی بند از موی سیاه بافته . روبند زنان بافته از موی یال و دم اسب برنگ سیاه . روی بند و نقاب از موی دم و یال اسب . نقاب زنان از موی دم اسب بافته . روبند موئینه . چیزی مربع مستطیل شکل از موی یال اسب بافته که بعض ز

پیچه

لغت‌نامه دهخدا

پیچه . [ چ َ / چ ِ ] (اِ) لبلاب . (دهار). پیچک . (جهانگیری ). گیاهی که بر درخت پیچد و عربان لبلاب و عشقه گویندش . فرغند. غساک ، گیاهی که بیخ ندارد و بدرختی که درپیچد خشک گرداند. آن را غساک و فرغند و نویچ نیز گویند و بتازیش عشقه و لبلاب نامند

پیچه

فرهنگ فارسی عمید

روبندۀ زنان به رنگ سیاه که از یال و دم اسب بافته می‌شود و بعضی زنان مسلمان در خارج از منزل به چهرۀ خود می‌زنند.

پیچه

دیکشنری فارسی به انگلیسی

canopy, coil, curl, dial, helix, roll, spiral

پیچه

فرهنگ فارسی معین

(چِ) (اِ.) 1 - نوعی روبند بافته شده از موی یال و دم اسب به رنگ سیاه که زنان بر چهره می زنند، نقاب ، حجاب . 2 - گیس عاریه . 3 - سایبان بالای در.

جست‌وجوی هم‌آوا

عپ

AP

واژه‌های مصوب فرهنگستان

← عمودینة پاشنه

مقطع نوع A

A-type section

واژه‌های مصوب فرهنگستان

مدل زمین سه‌لایه‌ای که در آن مقاومت‌ویژة الکتریکی با عمق افزایش می‌یابد

گرمای ویژه

specific heat

واژه‌های مصوب فرهنگستان

مقدار گرمایی که باید به واحد جِرم جسم داده شود تا دمای آن یک درجه بالا رود

گُوِة انبار

hatch wedge

واژه‌های مصوب فرهنگستان

گوه‌ای چوبی برای محکم کردن زهوار دهانه‌پوش و دهانه‌پوش بر روی دهانه

سِنج پایی

pedal cymbal, hi-hat cymbal, choke cymbal, hi-hats, Charleston cymbal

واژه‌های مصوب فرهنگستان

نوعی سِنج که دو صفحۀ آن روبه‌روی هم و بر روی یک پایۀ عمودی قرار می‌گیرند و با فشار آوردن بر روی پایی (pedal) به هم کوبیده می‌شوند

جست‌وجوی مشابه

پیچه 1

coil

واژه‌های مصوب فرهنگستان

چند دور سیم پیچیده‏شده که برای ایجاد خاصیت القایی در مدارهای الکتریکی به کار رود

پیچه 2

helix 1

واژه‌های مصوب فرهنگستان

خمی واقع بر یک استوانه یا مخروط که مولدهای استوانه یا مخروط را با زاویۀ ثابتی قطع می‌کند

پیچه 3

roll 1

واژه‌های مصوب فرهنگستان

کالایی با بسته‏بندی حلقوی

دل پیچه

لغت‌نامه دهخدا

دل پیچه . [ دِ چ َ / چ ِ ] (اِ مرکب ) ذوسنطاریا، و آن اسهالی باشد با درد امعاء و خون . اسهال با درد امعاء. اسهال با درد. اسهال خونی . پیچ پیچش . پیچاک . زورپیچ . شکم پیچ . سحج . نستاک . سرقدم . (یادداشت مرحوم دهخدا). دل درد. پیچش . زور نشستن

پیچه زدن

لغت‌نامه دهخدا

پیچه زدن . [ چ َ / چ ِ زَ دَ ] (مص مرکب ) روی بند مویینه بر روی آویختن . در نقاب مویین شدن . روبند زدن . پیچه به رخ آویختن .

جست‌وجوی متن

بوبین

واژه‌نامه آزاد

پیچه. در الکترونیک، برابر پارسی بوبین یا کویل می شود پیچه.

کویل

واژه‌نامه آزاد

پیچه. در الکترونیک، برابر پارسی کویل یا بوبین می شود پیچه.

القای متقابل

mutual induction

واژه‌های مصوب فرهنگستان

برهم‏کنش دو پیچه که در یکی ‏از آنها جریان متغیر وجود داشته باشد یا موقعیت دو پیچه نسبت به هم تغییر کند

زورگرنا

گویش مازنی

دل پیچه

تراوایی مختلط

complex permeability

واژه‌های مصوب فرهنگستان

خاصیتی از مادۀ مغناطیسی که متناسب است با نسبت القاوری پیچۀ دارای هسته به پیچۀ بدون هسته

جست‌وجوی هم‌آغاز

پیچه زدن

لغت‌نامه دهخدا

پیچه باف

لغت‌نامه دهخدا

پیچه باف . [ چ َ / چ ِ ] (نف مرکب ) آنکه پیچه بافد. آنکه روی بند مویینه بافد زنان را. || پیچه . عقاص .

پیچه بافی

لغت‌نامه دهخدا

پیچه بافی . [ چ َ / چ ِ ] (حامص مرکب ) عمل پیچه باف . || (اِ مرکب ) محل بافتن پیچه .

پیچه بن

لغت‌نامه دهخدا

پیچه بن . [ چ َ ب ُ ] (اِخ ) نام موضعی به تنکابن مازندران . (سفرنامه ٔ رابینو ص 107 بخش انگلیسی ).

پیچه بند

لغت‌نامه دهخدا

پیچه بند. [ چ َ / چ ِ ب َ ] (اِ مرکب ) عصابه . (صحاح الفرس ). عصابه که زنان بر پیشانی بندند. پیشانی بند. (برهان ). || بندپیچه . رشته ٔ پیشانی بند. رشته ای که بدان پیچه به پیشانی بندند : بپیچد دلم چون ز پیچه بتم <br

جست‌وجوی هم‌قافیه

دل پیچه

لغت‌نامه دهخدا

چادر پیچه

لغت‌نامه دهخدا

چادر پیچه . [ دَ / دُ چ َ / چ ِ ] (اِ مرکب ) چادر، حجاب زنان و پیچه ، نقاب آنان . پیچه . رجوع به پیچه شود.

سپیچه

لغت‌نامه دهخدا

سپیچه . [ س ُ / س ِ / س َ چ َ / چ ِ ] (اِ) آنچه روی سرکه و شراب بسته مانده مانند قیماق که بر سر شیر بسته شود. (آنندراج ) (انجمن آرا) : آبش همه شاش

کپیچه

لغت‌نامه دهخدا

کپیچه . [ ] (اِ) قرص آفتاب بود. (لغت فرس اسدی ) : نگر به که در پیشت آبست وچاه کپیچه میفکن که ترسی ز ماه . اسدی .و اما این کلمه در گرشاسب نامه (نسخه ٔ خطی کتابخانه ٔ من ) کلیچه آمده است . (از یادداشت مؤلف در حاشیه

اپیچه

لغت‌نامه دهخدا

اپیچه . [ اَ چ َ / چ ِ ] (اِ) لبلاب . پیچک . تربد. عشقه . حَلبلاب . فژغند. کشت برکشت . مهربانک . بویچه . لوک . عشق پیچان . شجره ٔ بارده .

درپیوند

بیشتر بدانید

پیچه

piče

معنی

مترادف

جست‌وجوی دقیق

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

فرهنگ فارسی عمید

دیکشنری فارسی به انگلیسی

فرهنگ فارسی معین

جست‌وجوی هم‌آوا

واژه‌های مصوب فرهنگستان

واژه‌های مصوب فرهنگستان

واژه‌های مصوب فرهنگستان

واژه‌های مصوب فرهنگستان

واژه‌های مصوب فرهنگستان

جست‌وجوی مشابه

واژه‌های مصوب فرهنگستان

واژه‌های مصوب فرهنگستان

واژه‌های مصوب فرهنگستان

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

جست‌وجوی متن

واژه‌نامه آزاد

واژه‌نامه آزاد

واژه‌های مصوب فرهنگستان

گویش مازنی

واژه‌های مصوب فرهنگستان

جست‌وجوی هم‌آغاز

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

جست‌وجوی هم‌قافیه

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا