پیکان

peykān

معنی

قطعۀ فلزی نوک‌تیزی که بر سرِ تیر یا نیزه نصب کنند.

مترادف

تیر، خدنگ، سهم

جست‌وجوی دقیق

پیکان

لغت‌نامه دهخدا

پیکان . (اِخ ) قصبه ای از دهستان خرقویه ٔ بخش حومه ٔ شهرستان شهرضا. واقع در 42 هزارگزی شمال خاوری شهرضا. متصل به راه ماشین رو بیک آباد به شهرضا. جلگه و معتدل . دارای 3601 تن سکنه . آب آنجا از قنات و چاه . محص

پیکان

لغت‌نامه دهخدا

پیکان . [ پ َ ] (اِخ ) نام موضعی از رستاق قاسان آنچنان که در تاریخ قم آمده است . (ترجمه ٔ تاریخ قم ص 118).

پیکان

لغت‌نامه دهخدا

پیکان . [ پ َ / پ ِ ] (اِ) ج ِ پیک . رجوع به پیک شود : راست چون پیکان نامه بسر اندر بزندنامه گه باز کند گه بهم اندر شکند. منوچهری .پوپویک نیک بریدیست که در ابر دَنَدْراست چون پ

پیکان

فرهنگ فارسی عمید

قطعۀ فلزی نوک‌تیزی که بر سرِ تیر یا نیزه نصب کنند.

پیکان

لغت‌نامه دهخدا

پیکان . [ پ َ/ پ ِ ] (اِ) نصل . معبله .حداة. یاروج . آهن که بر تیر نهند. آهن سر تیر و نیزه . فلزی نوک دار که بر سر تیر نصب کنند. نوک تیز تیر و نیزه ، مقابل سنان که آهن بن نیزه است : بپوشیده شد چشمه ٔ آفتاب ز پی

جست‌وجوی هم‌آوا

قان قان،قان قان بَبو

گویش تهرانی

صدای خودرو نزد بچه ها

پوشَن چاه

well casing, casing

واژه‌های مصوب فرهنگستان

لوله‌ای با قطر زیاد از فلز یا پلاستیک یا الیاف که آن را هم‌زمان یا پس از حفاری در چاه گمانه قرار می‌دهند و با سیمان به دیواره‌های چاه می‌چسبانند تا مانع از ریزش چاه یا هدررفت گل حفاری یا ورود سیال‌های دیگر به درون سازندهای تراوا شود

پیت کتابی

jerry can/jerrycan/jerri can

واژه‌های مصوب فرهنگستان

گُنجایه‌ای پلاستیکی یا فلزی، با سطحِ‌مقطع مستطیل‌شکل یا چندضلعی و اضلاع تخت که برای انبار کردن و حمل مایعات کاربرد دارد

قوطی کلیددار

key-opening can, Packer's can

واژه‌های مصوب فرهنگستان

نوعی قوطی کنسرو که با استفاده از کلید مخصوصی که بر روی آن است باز می‏شود

قان قان

لغت‌نامه دهخدا

قان قان . (مغولی ، اِ) ریشه ٔ کلمه ٔ خاقان است و آن مخفف قان قانات است و لقبی است مخصوص شاهان و بزرگان مغول . (النقود العربیه ص 134).

جست‌وجوی مشابه

پیکانگان

لغت‌نامه دهخدا

پیکانگان . [ پ َ / پ ِ ن َ / ن ِ ] (اِ) آفتاب و سیاراتی که درکانی ممدود آفتاب اندو اصطلاح ادات بجای نون یاء نوشته است و در ترکیب هردو سقامت است و اغلب که معنی چنین خواهد بود یعنی آفتاب و سیاراتی که درکان ممدو

پیکانگر

لغت‌نامه دهخدا

پیکانگر. [ پ َ/ پ ِ گ َ ] (ص مرکب ) نصال . (دهار). آنکه پیکانها بسازد، از عالم تیرگر و کمان گر. (آنندراج ) : اینقدر پیکان که در یک زخم ماست در دکان هیچ پیکانگر نبود. کلیم .به پیکان

پیکانه

لغت‌نامه دهخدا

پیکانه . [ پ َ / پ ِ ن َ / ن ِ ] (اِ) پیکان . (فرهنگ نظام ).

پیکانی

لغت‌نامه دهخدا

پیکانی . [ پ َ / پ ِ ] (ص نسبی ) منسوب به پیکان . || نوعی از لعل و یاقوت و الماس و بعضی فیروزه نوشته اند. (آنندراج ). نوعی از لعل فیروزه .و آنرا لعل پیکانی و فیروزه ٔ پیکانی گویند. (برهان ). جنسی از لعل و قسمی از یاقوت . (غیاث ) <span class="

پیکانه

فرهنگ فارسی عمید

= پیکان

جست‌وجوی متن

arrowhead

دیکشنری انگلیسی به فارسی

سربرگ، نوک پیکان، پیکان، سرتیز

تکمار

فرهنگ فارسی عمید

تیری که بر سر آن پیکان نباشد؛ تیر بی‌پیکان.

arrowheads

دیکشنری انگلیسی به فارسی

سرنشینان arrowheads، نوک پیکان، پیکان، سرتیز

ریختار 1

واژه‌های مصوب فرهنگستان

← پیکان

piquantness

دیکشنری انگلیسی به فارسی

پیکان

جست‌وجوی هم‌آغاز

پیکان کندن

لغت‌نامه دهخدا

پیکان کندن . [ پ َ / پ ِ ک َ دَ ] (مص مرکب ) پیکان کشیدن . برآوردن پیکان از ریش : سخت مشتاقیم پیمانی بکُن سخت مجروحیم پیکانی بکَن .سعدی .

پیکان رود

لغت‌نامه دهخدا

پیکان رود. [ پ َ ] (اِخ ) از رودهای بخارا. (نرشخی ، تاریخ بخارا ص 39).

پیکان ریز

لغت‌نامه دهخدا

پیکان ریز. [ پ َ/پ ِ ] (نف مرکب ) ریزنده ٔ پیکان . تیرزن : غمزه پیکان ریز و عاشق محو او مائل بقتل صید ناپیدا و هر سو تیرباران دیده اند.حسین ثنائی .

پیکان فشان

لغت‌نامه دهخدا

پیکان فشان . [ پ َ / پ ِ ف َ / ف ِ ] (نف مرکب ) مصحف پیکان نشان در بیتی از نظامی . رجوع به شاهد لغت پیکان کش شود.

پیکان کش

لغت‌نامه دهخدا

پیکان کش . [ پ َ / پ ِ ک َ / ک ِ ] (نف مرکب ) که پیکان کشد. که پیکان از زخم برآرد. که آهن نوک تیر یا نیزه ٔ نشسته بر اندام به در کند. جراحی که برای علاج قصد برآوردن پیکان از بدن مجروح میکند. (آنندراج ) <span

جست‌وجوی هم‌قافیه

درازپیکان

لغت‌نامه دهخدا

درازپیکان . [ دِ پ َ / پ ِ ] (ص مرکب ) که پیکان دراز و طویل دارد: تیری درازپیکان .

دره پیکان

لغت‌نامه دهخدا

دره پیکان . [ دَرْ رَ پ َ / پ ِ ] (اِخ ) دهی است از دهستان نمداد بخش کهنوج شهرستان جیرفت واقع در 106هزارگزی شمال خاوری کهنوج و سرراه مالرو ریگان - کهنوج ، با 130 تن سکنه . آب

دوپیکان

لغت‌نامه دهخدا

دوپیکان . [ دُ پ َ / پ ِ ] (ص مرکب ، اِ مرکب ) (مرکب از «دو» + «پیکان »که آهن نوک تیز سر تیر است ) تیری که دارای دوپیکان است . که دو پیکان دارد. (یادداشت مؤلف ) : به تیر دوپیکان ز سر برگرفت کنیزک بدو ماند اندر

پولادپیکان

لغت‌نامه دهخدا

پولادپیکان . [ پ َ / پ ِ ] (ص مرکب ) تیر که پیکان پولادین دارد. || دارنده ٔ پیکان پولادین .

گنج شپیکان

لغت‌نامه دهخدا

گنج شپیکان . [ گ َ ج ِ ؟ ] (اِخ ) تلفظی از شیزیکان (شیز)، محلی در آذربایجان که یک نسخه از اوستا درآن جا بود. رجوع به مزدیسنا چ 1 ص 148 و یشتها ج 2 ص <span class="hl" dir="ltr

درپیوند

بیشتر بدانید

پیکان

peykān

معنی

مترادف

جست‌وجوی دقیق

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

فرهنگ فارسی عمید

لغت‌نامه دهخدا

جست‌وجوی هم‌آوا

گویش تهرانی

واژه‌های مصوب فرهنگستان

واژه‌های مصوب فرهنگستان

واژه‌های مصوب فرهنگستان

لغت‌نامه دهخدا

جست‌وجوی مشابه

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

فرهنگ فارسی عمید

جست‌وجوی متن

دیکشنری انگلیسی به فارسی

فرهنگ فارسی عمید

دیکشنری انگلیسی به فارسی

واژه‌های مصوب فرهنگستان

دیکشنری انگلیسی به فارسی

جست‌وجوی هم‌آغاز

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

جست‌وجوی هم‌قافیه

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا