چارسولغتنامه دهخداچارسو. (اِ مرکب ) جائی که چهار بازار در آنجا منشعب شوند. (برهان ). بازاری که هر چهار طرف راه داشته باشد. (آنندراج ). نام آن جای از بازار که به هر چهار طرف راسته و دکانها راه دارد. (ناظم الاطباء). چهارسوی . چهارسوق . بازاری که از چهار طرف بیرون شو دارد. جائی که چهار بازار از آ
چارسولغتنامه دهخداچارسو. (اِخ ) قریه ای است از قرای کجور و مقبره ٔ مصقلةبن هبیره ٔ شیبانی در آنجاست و مردم کیا- شغله مینامنداز قراری که در تاریخ ظهیرالدین مسطور است در زمان خلافت حضرت امیرالمؤمنین علی علیه السلام قومی در طبرستان موسوم به بنی ناجیه مرتد شده به نصرانیها پیوسته عیسوی شدند حضرت ا
چارسوفرهنگ فارسی عمید= چهارسو: ◻︎ در این چارسو هیچ هنگامه نیست / که کیسهبُر مرد خودکامه نیست (نظامی۵: ۷۸۲)، ◻︎ نباشد سپاه تو هم پایدار / چو برخیزد از چارسو کارزار (فردوسی: ۸/۳۵۸).
چارسوفرهنگ مترادف و متضاد۱. چهارسو، چهارسوق، چهارراه(بازار) ۲. چهارجهت، جهاتاربعه ۳. چهارپر، چهارپهلو(آچار)
شیپوریانAraceaeواژههای مصوب فرهنگستانتیرهای از راستۀ قاشقواشسانان با گلهای تکجنسی یا بهندرت نرماده که در سنبلهای متراکم آرایش یافتهاند و برگهای درشت به نام چمچه آنها را در بر گرفته است
آرشیوفرهنگ فارسی عمید۱. جایی که اسناد ادارات دولتی یا بنگاههای ملی نگهداری میشود.۲. مجموعۀ اوراق، اسناد و مدارک که آنها را در جای مخصوص نگه دارند؛ بایگانی.
چارسوقلغتنامه دهخداچارسوق . (اِ مرکب ) چارسو. چاربازار. محلی در بازار که بچارسمت راه دارد و هر سمت دارای بازار و دکاکین است .
چارسویلغتنامه دهخداچارسوی . (اِ مرکب ) چارسو. چاربازار. محلی که چارسمت آن بازار است : در چارسوی فقر درآ تا ز راه ذوق دل را ز پنج نوش سلامت کنی دوا. خاقانی . || چارراه : در چارسوی کون و مکان وحشت است خیز<br
چارشوبلغتنامه دهخداچارشوب . (اِ مرکب ) چارسو. (ناظم الاطباء). بمعنی چارسو است و بترکی چارشو هم میگویند. (شعوری ج 1 ص 329) : گر شودت مقتضی رفتن بازارهاورنه مرو بهر هیچ جانب هر چارشوب .<p class
چارسمتلغتنامه دهخداچارسمت . [ س َ ] (اِ مرکب ) چارطرف . چارجانب . چارسو. مشرق و مغرب و شمال و جنوب .
چارهگرفرهنگ فارسی عمیدویژگی کسی که با اندیشه و تدبیر دردی را درمان کند یا کاری را به سامان برساند؛ چارهساز؛ چارهکننده؛ چارهاندیش: ◻︎ زلفت هزار دل به یکی تار مو ببست / راه هزار چارهگر از چارسو ببست (حافظ: ۸۰).
چارسو بزرگ طهرانلغتنامه دهخداچارسو بزرگ طهران . [ ب ُ زُ گ ِ طِ ] (اِخ ) در سنه ٔ 1222 هَ . ق . در عهد خاقان مغفور فتحعلی شاه طاب اﷲ ثراه ساخته شده است . (مرآت البلدان ج 4 ص 49).
چارسو شاه اصفهانلغتنامه دهخداچارسو شاه اصفهان . [ ه ِ اِ ف َ ] (اِخ ) در حوالی میدان نقش جهان است و مدرسه ٔ ملا عبداﷲ که از مدارس معتبره ٔ اصفهان است در این چارسو واقع است . (مرآت البلدان ج 4 ص 49).
چارسو شیرازیهالغتنامه دهخداچارسو شیرازیها. (اِخ ) اسم یکی از محلات معتبره ٔ اصفهان است . (مرآت البلدان ج 4 ص 49).
چارسو علیقلی آقالغتنامه دهخداچارسو علیقلی آقا. [ ع َ ق ُ ] (اِخ ) یکی از چارسوهای اصفهان و در محله ای واقع آن محله را نیز بهمین اسم مینامند و با محله ٔ بیدآباد مجاورت دارد. مدرسه ای عالی و حمامی بسیار معتبر موسوم بمدرسه و حمام علیقلی آقا در نزدیکی چارسو است علیقلی آقا ظاهراً از امرای صفویه بوده و در بناه
چارسو کوچک طهرانلغتنامه دهخداچارسو کوچک طهران . [ چ َ ک ِ طِ ] (اِخ ) در سنه ٔ 1243 هَ . ق . بنا شده است . (مرآت البلدان ج 4 ص 49).