چارپا

čārpā

معنی

= چهارپا

مترادف

چاروا، حیوان بارکش، ستور، استر، خر، الاغ، قاطر ≠ دوپا

جست‌وجوی دقیق

چارپا

لغت‌نامه دهخدا

چارپا. (اِ مرکب ) چاروا. (برهان ) (آنندراج ). مرکب سواری . (برهان ) (آنندراج ). اسب و استر و خر و شتر و امثال آن . (برهان ) (آنندراج ). هر حیوانی که دارای چهار دست و پا باشد. (ناظم الاطباء).ستور بارکش و سواری . (ناظم الاطباء). الاغ . حمار. درازگوش . نعم . (نصاب الصبیان ). ماش

چارپا

گویش بختیاری

چهارپا.

چارپا

فرهنگ فارسی عمید

= چهارپا

چارپا

دیکشنری فارسی به انگلیسی

beast, four-footed

چارپا

فرهنگ مترادف و متضاد

چاروا، حیوان بارکش، ستور، استر، خر، الاغ، قاطر ≠ دوپا

جست‌وجوی هم‌آوا

آرایۀ شلومبرگر

Schlumberger array, Schlumberger electrode array

واژه‌های مصوب فرهنگستان

آرایه‌ای که در آن زوج‌الکترودهای داخلی برای اندازه‌گیری ولتاژ، در مقایسه با زوج‌الکترودهای خارجی جریان، خیلی به هم نزدیک‌اند

آرایۀ وِنِر

Wenner array, Wenner electrode array

واژه‌های مصوب فرهنگستان

آرایه‌ای با الکترودهای هم‌فاصله و متقارن که می‌تواند در امتداد خط اندازه‌گیری گسترش یابد

آرایۀ قطبی ـ قطبی

pole-pole array, two-array

واژه‌های مصوب فرهنگستان

آرایه‌ای که در آن دو الکترود جریان و پتانسیل پشت سر هم و در فاصله‌ای دور از هم بر روی خط برداشت (survey line) قرار می‌گیرند

آرایۀ دوقطبی ـ دوقطبی

dipole-dipole array, double dipole array

واژه‌های مصوب فرهنگستان

آرایه‌ای الکترودی که در آن یک دوقطبی جریان را به زمین می‌فرستد و دوقطبی مجاور اختلاف پتانسیل را اندازه‌گیری می‌کند

آرایه 1

array

واژه‌های مصوب فرهنگستان

ساختاری شامل مجموعه‏ای از یک نوع دادۀ همنام با آرایش مشخص

جست‌وجوی مشابه

چارپاره

لغت‌نامه دهخدا

چارپاره . [ رَ / رِ ](اِ مرکب ) نوعی گلوله ٔ تفنگ . قطعات سرب غیر منتظم بریده کوچکتر از گلوله و بزرگتر از ساچمه . گلوله ٔ تفنگ که چهار یک گلوله های عادی است . نوعی گلوله ٔ غیر مدور که از سرب میریزند و بیشتر در تفنگ های سرپر قدیم .بکار میرفت .

چارپای

لغت‌نامه دهخدا

چارپای . (اِ مرکب ) هر حیوانی که دارای چهار دست و پا باشد. چارپا. چاروا. ذوات الاربع || مرکب سواری چون اسب و استر و خر و شتر و امثال آن . ستور. نعم . بهیمه . ماشیه . مال : سکندر بدو گفت تاریک جای بدو اندرون چون رود چارپای . <p class="author

چارپایک

لغت‌نامه دهخدا

چارپایک . [ ی َ ] (اِ مرکب ) نوعی شپش . شپشک . شپشه . قمقام . نوعی حشره ٔ طفیلی است که بر عانه و مژگان و زیر بغل پدید آید مانند شپش و فرق آن با شپش آن است که چارپایک را پایهای بسیار بود و سخت بر بشره چفسنده بود.

چارپایه

لغت‌نامه دهخدا

چارپایه .[ ی َ / ی ِ ] (اِ مرکب ) چارپا و هر چیز که دارای چهار پایه باشد. (ناظم الاطباء). || کرسیی که دارای چهارپایه باشد. کرسیچه . نوعی صندلی مخصوص که در کفشدوزی ها یا قهوه خانه ها برای نشستن بکار میرود.

چارپایی

لغت‌نامه دهخدا

چارپایی . (حامص ) منسوب به چارپا : چو پاکی و پاکیزه رایی کنی چرا دعوی چارپایی کنی .نظامی .

جست‌وجوی متن

مُکاری

گویش تهرانی

کرایه دهنده چارپا

مال

گویش تهرانی

اسب و الاغ و امثال آنها،چارپا

کجاوَه

گویش تهرانی

کجابه، اطاقکی که بر چارپا می‌گذاشتند

چاروا

فرهنگ فارسی معین

(اِمر.) چارپا، اسب ، خر، استر.

قشو،()کردن

گویش تهرانی

شانه‌ خاراندن، تیمار کردن چارپا/آراستن.

جست‌وجوی هم‌آغاز

چارپاره زن

لغت‌نامه دهخدا

چارپاره زن . [ رَ / رِ زَ ] (نف مرکب ) کسی که چارپاره زند و چارپاره زدن داند.نوازنده ٔ ساز مخصوص که چارپاره نام دارد : لاجرم شاید اربه رسته ٔ بیدزنگی چارپاره زن شد سار. خاقانی .<br

چارپاره

لغت‌نامه دهخدا

چارپای

لغت‌نامه دهخدا

چارپای بند

لغت‌نامه دهخدا

چارپای بند. [ ب َ ] (اِ مرکب ) کنایه از عناصر اربعه است که آدمی مجموعه ٔ آن است . (آنندراج ) : با چنین چارپای بند بود سوی هفت آسمان شدن دشوار.سنائی .

چارپایک

لغت‌نامه دهخدا

درپیوند

بیشتر بدانید

چارپا

čārpā

معنی

مترادف

جست‌وجوی دقیق

لغت‌نامه دهخدا

گویش بختیاری

فرهنگ فارسی عمید

دیکشنری فارسی به انگلیسی

فرهنگ مترادف و متضاد

جست‌وجوی هم‌آوا

واژه‌های مصوب فرهنگستان

واژه‌های مصوب فرهنگستان

واژه‌های مصوب فرهنگستان

واژه‌های مصوب فرهنگستان

واژه‌های مصوب فرهنگستان

جست‌وجوی مشابه

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

جست‌وجوی متن

گویش تهرانی

گویش تهرانی

گویش تهرانی

فرهنگ فارسی معین

گویش تهرانی

جست‌وجوی هم‌آغاز

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا